Έχω ένα αγοράκι 4 ετών. Είμαι έγκυος στο δεύτερο μωρό. Θα γεννήσω σύντομα. Ο γιος μου λοιπόν, εδώ και λίγες εβδομάδες, ξαφνικά, όταν κάνει κάποια "ζαβολιά" και τον ρωτήσουμε: «Γιατί το έκανες αυτό;» ξεκινάει να κλαίει «ψεύτικα» και να βγάζει ήχους. Του έχουμε μιλήσει πάρα πολλές φορές και συνεχίζουμε να του μιλάμε, του έχουμε στερήσει πράγματα που αγαπάει και του έχουμε εξηγήσει ότι κάθε μας πράξη έχει και μία συνέπεια. Δυστυχώς, όμως, η κατάσταση δεν έχει αλλάξει. Αλλά και στον παιδικό σταθμό μου είπαν πως έχει την ίδια συμπεριφορά. Μπορείτε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε;
Ο γιος σας έχει παλινδρομήσει σε προηγούμενα ψυχοσυναισθηματικά στάδια ως άμυνα για την αγωνία που βιώνει με τον ερχομό του δεύτερου παιδιού. Συμβαίνει σε πολλά παιδιά και το μόνο που χρειάζεται είναι η κατάλληλη διαχείριση που δυστυχώς φαίνεται πως δεν την έχετε εφαρμόσει ακόμη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τον τιμωρείτε που έχει παλινδρομήσει λόγω της αγωνίας του και να του στερείτε πράγματα. Το παιδί σας ζητάει κατανόηση και βοήθεια στην ανασφάλεια που βιώνει και όχι τιμωρία και κανόνες. Σταθείτε δίπλα του, πείτε του ότι καταλαβαίνετε πως ο ερχομός του αδελφού/της αδελφής του τού προκαλεί αγωνία και ακούστε πώς αισθάνεται. Καθησυχάστε τον για την αγάπη σας και ακούστε όλα όσα τον φοβίζουν. Αποφύγετε την τιμωρία και την στέρηση διότι αυτή η αντιμετώπιση θα χειροτερέψει την κατάσταση. Κάνετε μαζί του πολύ διάλογο.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
