Είμαι σε διάσταση με τον σύζυγό μου εδώ και 6 μήνες περίπου. Εδώ και 4 μήνες κοιμάμαι στον καναπέ. Ο σύζυγός έχει ριχτεί με τα μούτρα στα 2 μας παιδιά (ηλικίας το κορίτσι 8 και το αγόρι 12). Φοβικός ο ίδιος, διοχετεύει την τρυφερότητά του στα παιδιά, και πιστεύω ότι υπάρχει και το ενδεχόμενο να θέλει να τα πλησιάσει τόσο για να μην τον απορρίψουν και αυτά. Το θέμα και το ερώτημά μου είναι τί μπορώ να του πω, έτσι ώστε να καταλάβει την ζημιά που τους κάνει και κοιμάται μαζί τους. Πότε με τον ένα και πότε με τον άλλον. Μέχρι και τα δύο αδέλφια τσακώνονται ποιο θα πρωτοκοιμηθεί μαζί του. Τα παιδιά ήταν στρωμένα και κοιμόνταν κανονικά στα κρεβάτια τους, μέχρι πριν 1 χρόνο περίπου. Το έκανα και εγώ καμιά φορά στο παρελθόν, αλλά όχι συστηματικά και τώρα καθόλου. Τους έχω εξηγήσει, τους έχω διαβάσει μέσα από βιβλία, αλλά τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν. Ο μπαμπάς όμως; Και που θα χωρίσουμε σε λίγο, αυτό μήπως συνεχιστεί στο σπίτι με τον μπαμπά τους;
Δυστυχώς όπως πολύ ορθά καταλαβαίνετε αυτό είναι όντως ένα θέμα. Παλινδρομεί τα παιδιά σας σε πρώιμα συναισθηματικά στάδια, σταματάει την αυτονόμησή τους και τα μπερδεύει ποικιλοτρόπως. Αν του έχετε εξηγήσει και δεν το καταλαβαίνει, τι μπορείτε να κάνετε; Θα χρειαστεί να μιλήσετε σε όλους μαζί και να εξηγήσετε τι συμβαίνει μέσα από αυτή την διαδικασία, ξεκινώντας από θέματα εξάρτησης, προσκόλλησης, παλινδρόμησης και λανθάνουσα μορφή ερωτικού κλίματος στη σχέση πατέρα-παιδιών καθώς και ανταγωνιστικής σχέσης μαζί σας, από την πλευρά των παιδιών, λόγω της συμμαχίας με τον πατέρα. Μέσα από αυτή την κατάσταση τραυματίζεται η σχέση σας με τα παιδιά, τραυματίζονται τα ίδια τα παιδιά, και η σχέση με τον πατέρα κατά βάθος.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
