Το μωράκι μου είναι 2 μηνών και θέλει συνέχεια αγκαλιά. Με το που το ακουμπάω στην κούνια του ή στο ριλάξ του κλαίει. Όταν το παίρνω αγκαλιά ηρεμεί αμέσως. Η δίδυμη αδερφή του, αντίθετα, είναι πολύ ήσυχη. Τι θα κάνω; Τον έχω κακομάθει; Αν ναι, πώς θα το κόψω;
Να το πάρετε αγκαλιά όσο θέλει. Το συγκεκριμένο παιδάκι χρειάζεται την αγκαλιά σας για να νιώσει ασφαλές. Να έχετε υπομονή και αγάπη γι' αυτό. Το μωρό σας βιώνει ένα εσωτερικό χάος και για να αντεπεξέλθει σε αυτό σας έχει ανάγκη. Κάθε μωρό μέσα στη μήτρα ζει την απόλυτη ασφάλεια, όπου όλες του οι ανάγκες είναι ικανοποιημένες: δεν πεινάει, δεν διψάει, δεν κρυώνει, δεν ζεσταίνεται, δεν καταλαβαίνει κάποιου είδους στέρηση. Ύστερα, με την γέννησή του, περνάει στο χάος, όπου ξεκινάει ο πόνος, η πείνα, η δίψα, η μοναξιά, η αγωνία και ο φόβος. Για να μπορέσει να αντέξει αυτά που αισθάνεται σας έχει απόλυτη ανάγκη. Το πρώτο εξάμηνο ζωής είστε η ανάσα του και η ασφάλειά του. Όσο πιο κοντά του είστε τόσο πιο ασφαλής άνθρωπος θα γίνει. Μην φοβάστε ότι θα κακομάθει, τα μωρά δεν κακομαθαίνουν. Όσα περισσότερα του δώσετε τώρα τόσο πιο εύκολα θα αυτονομηθεί και θα ανεξαρτητοποιηθεί. Αν του στερήσετε αυτό που σας ζητάει τώρα για να αντέξει το “αμόκ” της ύπαρξης τόσο πιο προσκολλημένος και φοβικός άνθρωπος θα γίνει.
Δώστε την αγάπη σας και την προσοχή σας πλουσιοπάροχα και πάντα μα πάντα όταν κλαίει να πηγαίνετε. Είναι ο μόνος τρόπος που έχει για να επικοινωνήσει μαζί σας τον πανικό του και την ανάγκη του. Πάντα να πηγαίνετε όταν κλαίει. Δεν έχει άλλο τρόπο να σας μιλήσει.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
