Γεια σας. Έχουμε έναν γιο 10 μηνών, ο οποίος θεωρούμε ότι έχει «τσακωθεί» με τον ύπνο! Από βρεφάκι το ανώτερο που κοιμόταν συνεχόμενα ήταν 2 ώρες. Στους 6 μήνες ξύπναγε κάθε 1 ώρα, αλλά υποθέσαμε ότι μπορεί να μην του αρκούσε το γάλα γιατί θήλαζα και μάλλον δεν είχα πολύ. Τώρα έχουμε φτάσει 3 ώρες συνεχόμενες με γάλα σκόνη (υποτίθεται ότι το γάλα αυτό «βαραίνει» τα μωρά κ κοιμούνται περισσότερο). Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δε κοιμάται συνεχόμενα, όπως τα περισσότερα μωρά, και κυρίως ότι δεν κοιμάται μονός του, παρά μόνο με τη μαμά αγκαλιά σε ένα κρεβάτι που αναγκαστικά προσθέσαμε μέσα στο δωμάτιό του, γιατί είχα τρελαθεί «πήγαινε-έλα». Δεν ξεκολλά από πάνω μου σχεδόν καθόλου. Όταν πάω να φύγω έστω και στο μπάνιο φτεριάζει. Και εννοείται ότι ασχολούμαστε μαζί του την ημέρα όσο περισσότερο μπορούμε. Ειλικρινά έχουμε αγανακτήσει. Η έλλειψη σωστού ύπνου μας έχει επηρεάσει πλέον σωματικά και νομίζω ότι κατά βάθος και αυτό ταλαιπωρείται. Δεν θέλω παιδί εξαρτημένο, κολλημένο πάνω μας. Σε λίγο καιρό θα πάω για δουλειά (κυλιόμενο ωράριο) και τρέμω στην ιδέα τι θα γίνεται στο σπίτι τη νύχτα. Να σας επισημάνω ότι ούτε εγκυμοσύνη είχα καλή (παραλίγο να το χάσω), ούτε μετά που γέννησα ήταν όλα ρόδινα (προβλήματα υγείας του άντρα μου) και γενικά δεν είχα τη καλύτερη ψυχολογία. Φοβάμαι μήπως όλα αυτά τον έχουν επηρεάσει ψυχολογικά και συμπεριφέρεται έτσι. Ξέρω ότι από έμβρυα αισθάνονται τα πάντα. Τι να κάνουμε; Σας ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα.
Η ανάγκη ενός μωρού να νιώσει ασφάλεια είναι η μέγιστη υποχρέωση ενός γονέα. Το μωρό σας λόγω των όσων έχουν συμβεί και πιθανότατα κι άλλων ψυχικών καταστάσεων δεν έχει νιώσει ασφαλές με αποτέλεσμα να θέλει να σας αισθάνεται κοντά του την νύχτα και να σας ακουμπάει για να μπορέσει να πάρει λίγη ανακούφιση στην αγωνία του.
Το γεγονός ότι το πρόβλημα υγείας του συζύγου σας συνέπεσε με τους πρώτους μήνες ζωής του μωρού σας ήταν μια ατυχής συγκυρία. Το παιδί σας σάς αναζητά διότι εισπράττει από εσάς ότι κουράζεστε μαζί του κι αυτό το γεμίζει μεγαλύτερη αγωνία με αποτέλεσμα να σας αποζήτα περισσότερο για να του επιβεβαιώσετε ότι το θέλετε. Το μωράκι σας νιώθει ότι δεν είναι καλό παιδί μέσα από αυτά που δέχεται ψυχικά από εσάς. Χρειάζεται να ασχοληθείτε μαζί του κατά την διάρκεια της ημέρας με ψυχική διαθεσιμότητα. Είστε η γέφυρα του με τον κόσμο και ο άνθρωπος που θα του δώσετε ασφάλεια μέσα από την αγάπη σας. Όσο δυσανασχετείτε τόσο περισσότερη ανάγκη θα σας έχει, ενώ όσα περισσότερα του δώσετε τόσο πιο αυτόνομος θα γίνει καθώς εδραιώνει ασφάλεια με τον εαυτό του μέσα από την σχέση σας.
Το μωρό σαν γεννιέται θέλει όσα περισσότερα μπορεί να πάρει. Αν του τα δώσετε θα γίνει ασφαλής και θα αυτονομηθεί, με αποτέλεσμα να σας έχει λιγότερη ανάγκη. Αν είστε στερητική μαζί του και δεν δίνετε την αγάπη σας γενναιόδωρα τότε θα προσκολληθεί περιμένοντας να λάβει όσα του έχετε στερήσει με αποτέλεσμα να κάνετε ένα παιδί εξαρτημένο από εσάς χωρίς την ικανότητα της αυτονόμησης.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
