Καισαρική σε κάθε περίπτωση
Ο μαιευτήρας - χειρουργός γυναικολόγος Αλέξανδρος Αρμενιάκος αναφέρει πως από τη στιγμή που μια γυναίκα κάνει καισαρική στο πρώτο παιδί -είτε για παθολογικούς της λόγους, όπως είναι η υπέρταση, είτε για λόγους του εμβρύου όπως είναι η δυσαναλογία θέσης- είναι ιατρικά απαραίτητο να ακολουθήσει ο γιατρός την ίδια μέθοδο και σε επόμενη γέννα. Ο βασικός λόγος είναι ότι σε αντίθετη περίπτωση υπάρχουν τεράστια ποσοστά επιπλοκών, τα οποία βάζουν σε κίνδυνο τη μητέρα και το παιδί (αναφέρει χαρακτηριστικά πως στην Ελλάδα υπάρχει σύστημα ιδιωτικής κλινικής στο οποίο δε δικαιολογούνται επιπλοκές πάνω από 1%, και για το λόγο αυτό ο φυσιολογικός τοκετός δεν είναι ενδεδειγμένος ύστερα από καισαρική, ενώ για παράδειγμα στη Μ. Βρετανία με το δημόσιο σύστημα υγείας δικαιολογούνται επιπλοκές 3-6%).
Αναφερόμενος στις επιπλοκές, ο ίδιος επισημαίνει πως αν η γυναίκα είχε διαστολή στον τράχηλο στην πρώτη της καισαρική, έχει ποσοστό 5-7% να "ανοίξει" η μήτρα αν τη δεύτερη φορά γίνει φυσιολογικός τοκετός (να σχιστεί, δηλαδή, η ουλή της καισαρικής). Αν στο πρώτο παιδί με καισαρική δεν είχε καθόλου διαστολή, τότε τα ποσοστά είναι "10-15%" να "ανοίξει" η ουλή της μήτρας με φυσιολογικό δεύτερο τοκετό. Κατά τον ίδιο, οι βασικές περαιτέρω επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν από μια τέτοια επιλογή είναι:
-Διάνοιξη της ουλής της καισαρικής με αιμορραγία και κίνδυνο για τη ζωή του παιδιού και της μητέρας
-Ρήξη της ουροδόχου κύστης, η οποία βρίσκεται πάνω στην ουλή
-Ρήξη της μήτρας
Σύμφωνα με τον κ. Αρμενιάκο, η επιλογή του φυσιολογικού τοκετού ύστερα από καισαρική περιλαμβάνει πολύ μεγάλο ρίσκο και υψηλό δείκτη επικινδυνότητας και καλό είναι να αποφεύγεται. Αντίθετα, οι επιπλοκές σε περίπτωση δεύτερης καισαρικής είναι κάτω του 1% και υπό την έννοια αυτή αποτελεί την πιο ασφαλή μέθοδο σε αυτή την περίπτωση. Υπογραμμίζει δε ότι όσοι γιατροί κατευθύνουν μια έγκυο προς την οδό του φυσιολογικού τοκετού το κάνουν καθαρά για διαφήμιση και είναι "δακτυλοδεικτούμενοι" στους ιατρικούς χώρους.
Η επιλογή του φυσιολογικού τοκετού
Όπως στα περισσότερα ιατρικά θέματα, έτσι και στο συγκεκριμένο οι απόψεις διίστανται. Ο μαιευτήρας, ενδοσκοπικός χειρουργός, γυναικολόγος κ Στέφανος Χανδακάς φαίνεται πως υποστηρίζει μια διαφορετική άποψη. Σύμφωνα με τον ίδιο, μια γυναίκα που έχει γεννήσει την πρώτη φορά με καισαρική έχει κάθε δικαίωμα να γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό σε επόμενη εγκυμοσύνη. Ο κ. Χανδακάς αναφέρει πως αυτό ονομάζεται στην αγγλική VBAC (vagina birth after caesarean section). Tο Βρετανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων Γυναικολόγων και το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων Γυναικολόγων κατέληξαν ότι, παρά το γεγονός ότι υπήρχε παλιότερα διαφορετική εντύπωση, τελικά αποδείχθηκε στατιστικά ότι πλέον ο φυσιολογικός τοκετός αποτελεί ασφαλή επιλογή για τη γυναίκα που έχει κάνει στο παρελθόν καισαρική.
Βέβαια, αναφέρει χαρακτηριστικά, αυτή η επιλογή είναι ασφαλής επιλογή υπό προϋποθέσεις. Αυτό σημαίνει πως όταν μια γυναίκα έχει κάνει καισαρική μπορεί στο μέλλον να γεννήσει φυσιολογικά μόνο και εάν η ίδια μπει φυσιολογικά σε τοκετό, αν δηλαδή σπάσουν τα νερά μόνα τους. Δε γίνεται δηλαδή να γίνει πρόκληση τοκετού, τεχνητοί πόνοι ή να δοθούν ορμόνες για να γίνουν συσπάσεις. Οφείλει, επίσης, να ικανοποιεί και άλλες προϋποθέσεις, όπως το να έχει ικανοποιητική διαστολή του τραχήλου (που να δείχνει ότι ο τοκετός θα εξελιχθεί φυσιολογικά) και να υπάρχει συνεχής παρακολούθηση εμβρύου και εγκύου.
Ο κ. Χανδακάς τονίζει πως, παρά το γεγονός ότι πολλοί γιατροί πιστεύουν ότι αυτή η επιλογή είναι επικίνδυνη, υπάρχει η Evidence Based Medicine (ιατρική βασισμένη σε αποδείξεις) που είναι η πιο γνωστή πλέον τάση στην ιατρική σε όλους τους κλάδους και η οποία έχει αποδείξει ότι η διαδικασία φυσιολογικού τοκετού μετά από καισαρική είναι απολύτως ασφαλής. Οφείλουμε λοιπόν, λέει ο ίδιος, να δώσουμε αυτή την επιλογή στη γυναίκα πάντα με παρακολούθηση και υπό προϋποθέσεις.
Ένα μικρό συμπέρασμα
Τελικά, η απόφαση για το πώς θα φέρει μία γυναίκα στον κόσμο το μωράκι της έχει να κάνει με παράγοντες που διαφέρουν από εγκυμοσύνη σε εγκυμοσύνη και πρέπει να λαμβάνεται με τη συμμετοχή των γιατρών που την παρακολουθούν και με βασικό κριτήριο την ασφάλεια τόσο της ίδιας όσο και του μωρού.
