Προσωπικές μαρτυρίες

«Ποτέ μην πεις όχι σε μια βόλτα με τα παιδιά επειδή έχεις... άπλυτα πιάτα!»

 Η γιαγιά μου έλεγε: « απλά κάλυψε τα πιάτα σου με μια πετσέτα και θα σε περιμένουν όταν επιστρέψεις»!

Για μια μέρα θα ήθελα να μην ήμουν η «δυνατή», αυτή που ποτέ «δεν έχει ανάγκη»

Να μην τρέχω συνέχεια, να μην περνάνε όλα από τα χέρια μου, ούτε να κρέμονται όλοι από πάνω μου. Μόνο για μια μέρα θα ήθελα να ξεκουραστώ!

 «Τα παιδιά τη μια στιγμή τσακώνονται και την άλλη παίζουν μαζί...»

Γιατί τα παιδιά ξέρουν να συγχωρούν και να συμφιλιώνονται - όχι σαν εμάς τους μεγάλους που κολλάμε στον εγωισμό μας και δεν κάνουμε βήμα πίσω! 

 

«Δεν φιλάω το παιδί μου για να με φιλήσει κι αυτό, το φιλάω για να φιλήσει το δικό του παιδί»

Στα παιδιά μας δίνουμε τα πάντα μέσα από την καρδιά μας, επειδή έτσι αισθανόμαστε, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση 

 

«Κάνεις παιδί στα 20, σου λένε είσαι μικρή. Κάνεις στα 40, σου λένε είσαι μεγάλη»

Λες και οι άλλοι ξέρουν καλύτερα από 'σενα πότε θες ή πότε μπορείς να γίνεις μάνα... Αμάν πια με την κριτική τους! 

 

Πρώτη φορά θεία: ο ρόλος που μου άλλαξε τη ζωή

  Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα αγαπήσω κάποιο πλάσμα τόσο πολύ όσο την ανιψιά μου...

«Η πίεση που δέχονται οι σύγχρονες μητέρες, είναι άδικη!»

Πίεση να είσαι καλή μαμά, καλή στη δουλειά σου, καλή νοικοκυρά και σύζυγος, να μην είσαι γκρινιάρα και, φυσικά, να χαμογελάς!

«Μαμά σημαίνει να σκέφτεσαι και να οργανώνεις τα πάντα για όλη την οικογένεια»

Φροντίζει για τα πάντα και ξέρει ανά πάσα ώρα και στιγμή πού είναι, τι κάνουν, τι σκέφτονται και πώς νιώθουν τα παιδιά της

v