Είναι σίγουρα μεγάλη στιγμή. Μετά εννέα μήνες, θα γεννηθεί ένας άνθρωπος που θα μεγαλώσει μαζί με τη μητέρα, που θα του δείξει έναν δρόμο για να συνεχίσει μόνος του, κάνοντάς τη να νιώθει αυτό που μόνο η μητέρα νιώθει για το παιδί της. Και φυσικά, κοντά της ο σύντροφος-άνδρας, που ενώνεται με τη γυναίκα - σύντροφο, φέρνοντας το δικό τους παιδί στη ζωή, συμπληρώνοντας έτσι και τη σχέση τους.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι η συνέχεια ενός γάμου είναι το παιδί, που συμβολίζει το μήνυμα της συνύπαρξης και συμβίωσης, την αγάπη και τον έρωτα δύο ανθρώπων συντρόφων, συζύγων και γονιών. Η γυναίκα νιώθει συγκίνηση, χαρά, αμηχανία, αλλά και φόβο όταν καταλαβαίνει ότι είναι έγκυος. Νιώθει ότι αρχίζει ψυχοσωματικά να προετοιμάζεται για τη μεγάλη μέρα. Το πρώτο τρίμηνο, καθοριστικό για την καλή υγεία του εμβρύου, την προσαρμόζει στις απαιτήσεις της εννιάμηνης περιόδου.
Βλέπει τα πρώτα σωματικά γνωρίσματα (διακοπή κύκλου, διόγκωση μαστών, πρήξιμο κοιλιάς, πόνοι στη μέση, ζαλάδες, εμετοί) που την κάνουν να νιώθει διαφορετικά, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να προφυλάσσεται από πιθανές μολύνσεις και λοιμώξεις και οφείλει να συμβουλεύεται πάντοτε τον γυναικολόγο της.
Όσον αφορά την ψυχολογική της κατάσταση, είναι νευρική, με συναισθηματική αστάθεια, ενώ είναι γεγονός ότι πρωταρχικός σκοπός της γίνεται η εγκυμοσύνη, που την καλεί μέρα με τη μέρα να προσέχει και να δεχτεί αρκετές αλλαγές για το μωρό που σε λίγο καιρό θα έχει στην αγκαλιά της.
Ο δρόμος
Είναι σημαντικό να πούμε ότι οφείλει να μετατρέψει κάποια πράγματα στη ζωή της γι' αυτούς τους εννέα μήνες, που η φύση τής δείχνει το δρόμο προς τη γέννα. Πρέπει να διακόψει το κάπνισμα και το αλκοόλ, να προσέχει τη διατροφή της (να μην παχύνει σημαντικά), να φροντίζει το σώμα της, να το αγαπάει και να το σέβεται περισσότερο.
Το σώμα, που μεταβάλλεται, μεταμορφώνεται, γίνεται λιγότερο σεξουαλικό για τον ερωτικό της σύντροφο, αλλά περισσότερο ερωτικό και συναισθηματικό, έτσι ώστε ο άνδρας της τη νιώθει κοντά του γοητευμένος από την εικόνα της, που εκτός από ερωτική γίνεται και τρυφερή, προσφέροντάς του συγκίνηση και ευαισθησία για το παιδί που κυοφορεί.
Και ναι μεν είναι αλήθεια ότι όταν μείνει έγκυος η γυναίκα αφήνει λίγο το σεξ πίσω της, κάνοντας μερικές φορές τον άνδρα της να ζηλεύει και να νιώθει παραμελημένος, η ερωτική τους ζωή όμως συνεχίζεται μέχρι σχεδόν το τέλος της εγκυμοσύνης, εφόσον δεν προκύψουν προβλήματα που θα αναγκάσουν τη διακοπή των σεξουαλικών επαφών.
Δεν είναι αλήθεια ότι πέφτει ο ερωτισμός στην έγκυο γυναίκα. Ίσως διαφοροποιείται και αισθάνεται λιγότερο επιθυμητή, όταν πια έχει προχωρημένη κοιλιά, βλέποντας ίσως ότι και ο σύζυγος της την αποφεύγει. Γι' αυτό εκείνος πρέπει να της δείχνει τον ερωτισμό του και να της εκφράζει ότι εξακολουθεί να τη θέλει το ίδιο και ότι μετά τη γέννα εκείνη θα έχει πάλι το σώμα που τον ερεθίζει και τον διεγείρει...
Και η ίδια δεν πρέπει να αισθάνεται άσχημη και μη επιθυμητή από τον άνδρα της. Οφείλει να του εκφράζει τις ερωτικές διαθέσεις της, όταν έχει, και να θυμάται ότι κι εκείνος αισθάνεται αμήχανος και περίεργα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Υπάρχει βέβαια και ένα ποσοστό γυναικών, (δεν είναι μεγάλο) που εμφανίζουν ψυχρότητα και άρνηση της σεξουαλικής επαφής, ιδιαίτερα μετά τον πέμπτο μήνα της κύησης. Πολλές φορές μάλιστα αρνούνται επίμονα τη σεξουαλική πράξη, από φόβο και αγωνία μήπως πάθει κακό το έμβρυο, προτρέποντας τον άνδρα τους να ικανοποιήσει αλλού τις ορέξεις του, λέγοντάς του ότι τώρα προέχει η εγκυμοσύνη.
Η σεξουαλική ζωή του ζευγαριού πρέπει (εκτός ειδικών ανωμαλιών) να συνεχίζεται κατά την περίοδο της κύησης, γιατί τους βοηθάει να νιώθουν καλύτερα ψυχολογικά και να είναι πιο κοντά στις φάσεις αυτές που περνάνε και οι δυο τους.
Έχει δειχθεί σε μελέτες ότι η γυναίκα που κράτησε τη σεξουαλική ζωή στην εγκυμοσύνη της είχε καλή ψυχική και σωματική εικόνα, τόσο στη γέννα όσο και μετά, στην περίοδο της λοχείας.
Λιγότερο βίαιο
Είναι όμως καλό να γνωρίζουν και οι δυο τους ότι το σεξ τους θα πρέπει να είναι λιγότερο βίαιο και σωματικά έντονο, αποφεύγοντας στάσεις και κινήσεις που θα έθεταν σε κίνδυνο το έμβρυο. Άλλωστε, ο γυναικολόγος του ζεύγους μπορεί να τους πληροφορήσει συγκεκριμένα γι' αυτό.
Είναι όμως βέβαιο ότι μπορούν να ‘παίζουν’ ελεύθερα και τολμηρά, χωρίς πρόβλημα, και με αισθησιασμό ο ένας με το σώμα του άλλου. Και είναι καλό να ξαναθυμηθούμε ότι το σεξ δεν είναι μόνον η ερωτική πράξη...
Υπάρχει και ένα ποσοστό γυναικών που έχουν περισσότερη ερωτική επιθυμία στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, νιώθοντας πιο πολύ την ερωτική επαφή με το σύντροφό τους, έχοντας έντονο αισθησιασμό και ηδονή, πιθανά λόγω αντίδρασης επειδή το σώμα τους γίνεται λιγότερο επιθυμητό.
Και αυτό πρέπει να το προσέξει ο σύντροφος μιας τέτοιας γυναίκας, που τον θέλει περισσότερο όταν είναι έγκυος, γιατί εάν νιώσει ότι εκείνος την αποφεύγει, θα της φέρει μεγάλη ανησυχία, απόρριψη και δευτερογενή ψυχρότητα όπως και κατάθλιψη (ακόμα και διακοπή της εγκυμοσύνης).
Έτσι, λοιπόν, και για τους δύο συντρόφους η εγκυμοσύνη είναι μια συνέχεια της σεξουαλικής ζωής τους, στην οποία βέβαια κυριαρχούν περισσότερο η σωματική τρυφερότητα, ο αισθησιασμός, ενώ θα συμβούλευα τον άνδρα της εγκύου γυναίκας να ξαπλώσει κοντά της, χαϊδεύοντας την κοιλιά της, δείχνοντας σ' αυτήν την περιοχή όλη τη συναισθηματικότητά του, που περνάει μέσα της και στο παιδί της.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η καλή ψυχική και σωματική κατάσταση της εγκύου εξασφαλίζει ένα υγιές μωρό.
Ένα άλλο ερώτημα που γεννιέται ειδικότερα στην ελληνική κοινωνία είναι η παρουσία του συζύγου μέσα στην αίθουσα τοκετού κατά τη διάρκεια της γέννας του παιδιού τους. Υπήρξαν απόψεις και θεωρίες ότι ο άνδρας που βλέπει και βιώνει τη γέννα της γυναίκας του, μετά δεν τη θέλει ερωτικά και ότι την αποστρέφεται. Και ότι ακόμα κι εκείνη δεν νιώθει καλά να τον βλέπει να την παρακολουθεί όταν γεννάει...
Συναισθηματική σχέση
Προσωπικά, πιστεύω ότι όλα αυτά δεν είναι απόλυτα και ξεκαθαρισμένα. Νομίζω, όμως, ότι το ζευγάρι που έχει βαθιά συναισθηματική σχέση είναι καλό να είναι μαζί και στη γέννα. Θεωρώ ότι αυτό έρχεται και από την καλή σχέση με το γιατρό τους, που μπορεί να ενισχύσει την παρουσία του συζύγου κατά τον τοκετό.
Ασφαλώς, όμως, πάντα με την προϋπόθεση ότι εκφράζει την επιθυμία ο άνδρας για κάτι τέτοιο και με σύμφωνη γνώμη και της εγκύου. Και όλα αυτά κάτω, βέβαια, από τη σωστή ψυχολογική (ψυχοπροφυλακτική) προετοιμασία για το επερχόμενο γεγονός.
Η άποψη ότι ο άνδρας αποστρέφεται τη γυναίκα του σεξουαλικά εάν τη δει να γεννάει, δεν ευσταθεί. Μάλιστα, στο εξωτερικό δεν είναι λίγες οι φορές που βιντεοσκοπεί τον τοκετό. Ίσως είναι πια καιρός και στα ελληνικά μαιευτήρια να υπάρχει και ο σύζυγος μέσα στη γέννα, κάτι που κάνει καλό στο ζευγάρι, αλλά και στο μαιευτήρα, ο οποίος σίγουρα δεν θα διαφωνήσει. Ασφαλώς όμως όλα αυτά με σύμφωνη γνώμη όλων και όχι ότι πρέπει υποχρεωτικά να γίνεται. Άποψή μου είναι, εάν είναι δυνατό, να μην κλείνει η πόρτα της αίθουσας τοκετού με το σύζυγο απ' έξω...
Μετά τη γέννα έρχεται η περίοδος της λοχείας, οπότε η μητέρα-γυναίκα προσφέρει στο μικρό της το γάλα της, μέσα από το θηλασμό. Είναι η πρώτη ουσιαστική επικοινωνία μητέρας-παιδιού και τα πρώτα ερωτικά μηνύματα που νιώθει η μητέρα για το παιδί της.
Στην περίοδο αυτή, πράγματι, η γυναίκα-μητέρα ξεχνάει τον άνδρα της, δίνοντας όλο το είναι της στο παιδί, νιώθοντας έντονα συναισθήματα γι' αυτό. Η σεξουαλικότητά της βρίσκεται σε αναστολή, ενώ το μητρικό φίλτρο, που ξεκίνησε από την εγκυμοσύνη της, δυναμώνει και την καλεί στον πρώτο δυναμικό ρόλο της, αυτό της μητέρας, που θα τον έχει σε όλη την υπόλοιπη ζωή της.
Η λοχεία είναι μια βάση της ζωής της λεχώνας, που περνάει κάποιες φορές έντονες ψυχοσυναισθηματικές εντάσεις και εξάρσεις, ευτυχώς σε ελάχιστες περιπτώσεις την οδηγούν σε σοβαρότερες ψυχικές επιπλοκές.
Η γυναίκα την περίοδο αυτή χρειάζεται αρκετή ξεκούραση, πολύ καλή διατροφή (θηλάζει και χρειάζεται ποιοτικό γάλα) και, βέβαια, είναι απαραίτητη η ψυχική της ηρεμία και η συναισθηματική κάλυψη του άνδρα της. Εκείνος δεν πρέπει να δείξει ζήλια και θυμό, γιατί η ίδια προτιμάει περισσότερο το μικρό της από τον ίδιο, πρέπει να καταλάβει ότι η γυναίκα του μέσα της περνάει μεγάλες αλλαγές και ότι τώρα τον χρειάζεται δίπλα της, δείχνοντάς της μάλιστα τη χαρά του και την ικανοποίησή του για το παιδί που γέννησε, τη σχέση και το γάμο τους.
Το ζευγάρι ολοκληρώνεται τόσο σεξουαλικά όσο και συναισθηματικά με την ύπαρξη ενός παιδιού. Η γυναίκα γίνεται περισσότερο γυναίκα, ολοκληρώνοντας τον εαυτό της και τη φύση της σ' αυτή τη διπλή ιδιότητα: της γυναίκας και της μητέρας.
Πηγή: Iatronet.gr
O Θάνος Ασκητής είναι Νευρολόγος – Ψυχίατρος