Αν νιώθεις ότι το παρελθόν σου ήταν εξουθενωτικό και όχι όσο υποστηρικτικό θα έπρεπε, δεν είσαι μόνος ή μόνη. Το φαινόμενο αυτό είναι πολύ πιο συνηθισμένο απ’ ό,τι θεωρούμε...
Τα σημάδια μιας εξουθενωτικής παιδικής ηλικίας, παραμένουν ανεξίτηλα και στιγματίζουν και την ενήλικη ζωή μας, διαμορφώνοντας τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Αν αναγνωρίζεις αυτά τα 8 σημάδια, είχες μια συναισθηματικά εξουθενωτική παιδική ηλικία
- Διαρκής επαγρύπνηση
- Φόβος σύγκρουσης
- Υπερβολική υπευθυνότητα
- Δυσκολία να εμπιστευτείς τους άλλους
- Να νιώθεις ότι διαφέρεις
- Προβλήματα με την αυτοεκτίμηση
- Εμμονή με τις υψηλές επιδόσεις
- Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων
Διαρκής επαγρύπνηση
Η διαρκής κατάσταση επαγρύπνησης είναι ένα σαφές σημάδι της συναισθηματικά δύσκολης παιδικής ηλικίας.
Αν έχεις μεγαλώσει σε ένα απρόβλεπτο οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να νιώθεις συχνά άγχος και να υψώνεις άμυνες με την πρώτη ευκαιρία. Ίσως περιμένεις πάντα να συμβεί κάτι κακό, έχοντας κάνει στο μυαλό σου το χειρότερο δυνατό σενάριο.
Οι ψυχολόγοι μας πληροφορούν ότι η έντονη κατάσταση επαγρύπνησης μπορεί να διαποτίζει και την ενήλικη ζωή μας. Μπορεί να αντιμετωπίζεις προβλήματα με τη διαχείριση του άγχους, να μην καταφέρνεις να χαλαρώσεις ποτέ, ακόμη και σε ασφαλή περιβάλλοντα. Αν αυτό είναι κάτι που σου ακούγεται οικείο, το σημάδι αυτό μαρτυρά ίσως ότι η παιδική σου ηλικία ήταν πιο εξουθενωτική από ό,τι έχεις συνειδητοποιήσει.
Φόβος σύγκρουσης
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον, μαθαίνουν ότι πρέπει ν’ αποφεύγουν τις συγκρούσεις πάση θυσία. Σε δυσλειτουργικά περιβάλλοντα, οι διαφωνίες και οι διαφορές, δεν διατυπώνονται με υγιή τρόπο.
Αν το σπίτι που μεγάλωσες ήταν ένα περιβάλλον όπου επικρατούσαν οι φωνές, τα σκληρά λόγια και μια διαρκής δυσφορία, οι επιπτώσεις αυτής της κατάστασης μπορεί να σε στοιχειώνουν ως σήμερα. Ως ενήλικας, μπορεί να θυσιάζεσαι προκειμένου ν’ αποφύγεις τις διαφωνίες, να μην ξέρεις πώς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και πώς να εκδηλώσεις τα πραγματικά σου συναισθήματα.
Υπερβολική υπευθυνότητα
Ένα από τα πιο πρόδηλα σημάδια που μαρτυρούν μια δύσκολη παιδική ηλικία είναι το υπερβολικό αίσθημα ευθύνης. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται συχνά σε παιδιά που αναγκάστηκαν ν’ αναλάβουν υπερβολικές ευθύνες ή και τον ρόλο του γονέα σε πολύ μικρή ηλικία. Τα παιδιά αυτά, αναλαμβάνουν να φροντίζουν τους άλλους, εις βάρος μάλιστα των δικών τους αναγκών.
Αν νιώθεις υπερβολικά το αίσθημα της ευθύνης για τους άλλους, αν ιεραρχείς τις ανάγκες τους πιο πάνω από τις δικές σου, ίσως αυτό να είναι ένα σημάδι πως έζησες μια δύσκολη παιδική ηλικία.
Δυσκολία να εμπιστευτείς τους άλλους
Η εμπιστοσύνη είναι δύσκολο να κατακτηθεί, πόσω μάλλον όταν κάποιος έχει μεγαλώσει σε δυσλειτουργικό περιβάλλον. Αν μεγάλωσες με ενήλικες που ήταν ασυνεπείς ή αναξιόπιστοι, είναι απολύτως λογικό να έχεις μάθει να βασίζεσαι μόνο στον εαυτό σου. Ως ενήλικας, μπορεί να έχεις δυσκολία στο να δημιουργήσεις στενές, διαπροσωπικές σχέσεις.
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, αν κάποιος δυσκολεύεται να εμπιστευτεί τους άλλους, αν πάντα περιμένει να τον απογοητεύσουν ή να τον προδώσουν, αυτό συνιστά σημάδι μιας κουραστικής παιδικής ηλικίας.
Να νιώθεις ότι διαφέρεις
Η ανατροφή σε ένα συναισθηματικά ταραχώδες περιβάλλον, δημιουργεί στον άνθρωπο το αίσθημα ότι διαφέρει από τους άλλους. Αισθάνεται διαρκώς ότι κάτι τον χωρίζει από τους υπόλοιπους συνομηλίκους. Το αίσθημα της διαφορετικότητας, επιμένει και στην ενήλικη ζωή, καθιστώντας τη σύνδεση με τους άλλους δύσκολη.
Μπορεί να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο περιθώριο, ακόμη και όταν δεν είσαι μόνος ή μόνη. Αν νιώθεις συχνά αποσύνδεση από τους γύρω σου, αυτό αποτελεί ένα σημάδι της εξουθενωτικής παιδικής ηλικίας που βίωσες.
Προβλήματα με την αυτοεκτίμηση
Ένα παιδί που δεν μεγαλώνει σε συναισθηματικά υγιές περιβάλλον, δεν καλλιεργεί την αυτοεκτίμησή του. Αισθάνεται πως, ό,τι και αν κάνει, δεν είναι αρκετό καλό, αρκετά έξυπνο ή όμορφο. Μεγαλώνοντας, η αυτοκριτική γίνεται δεύτερη φύση.
Αυτή η έλλειψη αυτοεκτίμησης επιμένει και επιδρά και στην ενήλικη ζωή. Μπορεί ως ενήλικας κάποιος να μεγεθύνει τα λάθη του, να είναι υπερβολικά επικριτικός με τον εαυτό του και να μην νιώθει ποτέ αρκετός.
Εμμονή με τις υψηλές επιδόσεις
Η κοινωνία μας εκθειάζει τις υψηλές επιδόσεις. Πίσω από την ανάγκη μας να διαπρέπουμε, μπορεί να κρύβεται μια επώδυνη ιστορία. Η ανατροφή σε ένα συναισθηματικά κουραστικό περιβάλλον, μπορεί να μας έχει δημιουργήσει την εντύπωση ότι, η αξία μας είναι συνυφασμένη με τις επιτυχίες μας.
Ίσως νιώθουμε επιτακτική την ανάγκη να αποδεικνύουμε διαρκώς την αξία μας σε ό,τι και αν κάνουμε. Η κατανόηση της ανάγκης αυτής μπορεί να μας βοηθήσει να διαχωρίσουμε την εγγενή μας αξία από τα κατορθώματά μας και να συνειδητοποιήσουμε πως, ανεξαρτήτως αυτών, αξίζουμε.
Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων
Το πιο αξιόπιστο σημάδι που μαρτυρά ότι βιώσατε μια εξουθενωτική παιδική ηλικία, είναι η δυσχέρεια στη συναισθηματική έκφραση. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, αν μεγαλώνοντας, παραμελούσαν ή απέρριπταν τα συναισθήματά μας, μπορεί να μάθαμε να τα αγνοούμε και να μην τα εκφράζουμε. Ως ενήλικες, αυτό οδηγεί σε αδυναμία συναισθηματικής επίγνωσης.
Η παιδική μας ηλικία μπορεί να μας αφήσει είτε με μαθήματα είτε με ερωτήματα
Αν νιώθουμε ότι περάσαμε μια εξουθενωτική παιδική ηλικία, μπορεί να έχουμε μέσα μας πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Τα ερωτήματα όμως αυτά, δεν σημαίνει ότι έχουν τη δύναμη να μας καθορίσουν – μπορούν όμως, να μας καθοδηγήσουν στην εξέλιξη και την πρόοδο.
Το παρελθόν μας είναι ένα κεφάλαιο της ζωής μας, όχι ολόκληρη η ιστορία μας. Όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε, να εξελιχθούμε και τελικά να θεραπευτούμε.
Ο διάσημος ψυχολόγος Carl Jung είχε πει πως, «Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη – είμαι αυτό που επέλεξα να γίνω». Δεν πρέπει, λοιπόν, να ξεχνάμε ότι πάντα μπορούμε να ξεπεράσουμε τις πληγές του παρελθόντος και πως, το ομορφότερο κεφάλαιο της ιστορίας μας, δεν έχει ακόμα γραφτεί...
Πηγή: enikos.gr