Δε σε ρωτάει «τι έχεις;» για να πάρει μια βιαστική απάντηση, μα για να ακούσει όσα δεν μπορείς εύκολα να πεις.
Είναι εκείνος που διαβάζει την ψυχή σου σαν ένα ανοιχτό βιβλίο, χωρίς να βιάζεται να γυρίσει σελίδα.
Που αισθάνεται το βάρος που κουβαλάς, ακόμα κι αν λες πως όλα είναι καλά.
Που δε φοβάται τα σκοτάδια σου, αλλά κάθεται δίπλα σου μέχρι να ξαναβγεί ο ήλιος.
Ο άνθρωπος που νοιάζεται πραγματικά για σένα δεν ενδιαφέρεται μόνο για το αν χαμογελάς, αλλά για το αν το χαμόγελό σου είναι αληθινό.
Δε θέλει απλώς να σε βλέπει δυνατή· θέλει να ξέρει πως ακόμα κι όταν λυγίζεις, έχεις κάποιον να κρατήσει τα κομμάτια σου.
Και πάνω απ’ όλα, σε αγαπάει όχι μόνο στις λαμπερές σου στιγμές, αλλά και στις πιο σκοτεινές, τότε που εσύ η ίδια δυσκολεύεσαι να αγαπήσεις τον εαυτό σου.
Γιατί όταν κάποιος νοιάζεται πραγματικά, δε σε βλέπει απλά· σε νιώθει. Και σε κρατάει, χωρίς να σε πιέζει, μέχρι να βρεις ξανά τον δρόμο σου…