Όπως λέει και το παρακάτω κείμενο του ψυχολόγου Ελευθέριου Ελευθεριάδη, Η συγχώρεση, πρώτα προς τους γονείς, μετά προς τους ανθρώπους γύρω του και, τέλος, προς τον ίδιο του τον εαυτό, καθίσταται το κλειδί για την εσωτερική ηρεμία και τη νέα αρχή:
«Ο άνθρωπος ωριμάζει, όταν πλέον συγχωρήσει τους γονείς του. Όταν συγχωρέσει τη μάνα και τον πατέρα του, για όλα εκείνα τα λάθη, που είτε από άγνοια, είτε από αδυναμία έχουν κάνει στην ανατροφή του.
Ο άνθρωπος ωριμάζει, όταν πλέον μπορεί και συγχωρεί τον αδελφό. Τον σύζυγό. Τη σύζυγο. Όταν μπορεί και συγχωρεί τις πτώσεις των ανθρώπων δίπλα του. Μεγάλο πράγμα, να καλλιεργεί κάνεις μια ελεήμονα καρδιά.
Ο άνθρωπος ωριμάζει, όταν μπορεί και συγχωρεί τον εαυτό του. Αυτό βέβαια προϋποθέτει, το να αναγνωρίζει κανείς τα λάθη του. Να τα αναγνωρίζει και να βάζει αρχή για να μην τα ξανακάνει.
Ο άνθρωπος ωριμάζει, όταν συγχωρεί… Συγχωρεί, ελευθερώνεται και πάει παρακάτω».