«Είμαι τρισευτυχισμένος. Ήταν η πρώτη μας φορά και έμαθα πολλά από αυτή την εμπειρία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που έζησα δύο μήνες στην κλινική μαζί και με άλλους ανθρώπους που βιώναμε τον ίδιο πόνο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι φεύγουν χωρίς παιδιά και η καρδιά τους χτυπάει με χίλους παλμούς από τον φόβο», είπε αρχικά ο Χάρης Χριστόπουλος.
Ο γνωστός φωτογράφος συνέχισε: «Είμαι κοντά του, όπως και στα άλλα δύο. Κοιμάμαι μαζί του, τον φροντίζω και είμαι πολύ χαρούμενος. Το άγχος μου το μεγάλο είναι αν αναπνέει. Συνεχώς βρίσκομαι από πάνω του για να δω αν αναπνέει. Κάθε δέκα λεπτά σηκώνομαι να τον ελέγξω».
«Η κύηση εξελισσόταν φυσιολογικά αλλά υπάρχουν διάφορες επιπλοκές. Δόξα τω Θεώ έχει προχωρήσει πάρα πολύ η επιστήμη. Ήταν πολύ ξαφνικό, γιατί ξαφνικά τη ζητήθηκε πλήρη ακινησία και εννοείται ότι εμείς πήγαμε στο νοσοκομείο και ακολουθήσαμε τις οδηγίες. Ένα βράδυ κάτι δεν μας άρεσε και πήραμε τον γιατρό να έρθει στο νοσοκομείο. Ο γιατρός έκανε υπέρηχο και κάτι δεν του άρεσε σε αυτό που είδε ενώ ο μικρός είχε ξεκινήσει ήδη να κατεβαίνει. Μπήκε κατευθείαν σε χειρουργείο και εγώ έμεινα μόνος στο δωμάτιο να προσεύχομαι», συμπλήρωσε συγκινημένος ο Χάρης Χριστόπουλος
«Αυτούς τους μήνες έχω ρίξει πολύ κλάμα και με τα προηγούμενα παιδιά μου. Είμαι πολύ ευαίσθητος άνθρωπος και βλέπω πάντα την τρυφερή πλευρά της ζωής. Το να φεύγεις από ένα μαιευτήριο, αφήνοντας το παιδί σου μέσα σε ένα πλαστικό κουτί με έκανε να αναρωτιέμαι τι νόημα έχει η ζωή;», κατέληξε ο Χάρης Χριστόπουλος.
Πηγή: tlife.gr