Ερώτηση:
Έχω ένα αγοράκι 2 ετών που ήταν κολλημένος πάνω μου μέχρι και την ηλικία του 1 έτους. Μετά, ξεκίνησα δουλειά, με περίεργα ωράρια, και δέθηκε πιο πολύ με τον μπαμπά του τον οποίο ζητάει συνέχεια… Δεν με αφήνει να τον κοιμίσω ή να τον κάνω μπάνιο κι αυτό με στενοχωρεί. Νιώθω ότι ακυρώνεται ο ρόλος μου ως μητέρα. Θέλω να κάνω πράγματα και δε με αφήνει. Ποια είναι η γνώμη σας για την αντίδραση αυτή και πώς θα μπορούσα να συμπεριφερθώ εγώ για να αλλάξει αυτή η κατάσταση; Ευχαριστώ πολύ.Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Ο ρόλος σας ως μητέρα είναι εξαιρετικά σημαντικός και αδιαπραγμάτευτος! Ως εκ τούτου, έχετε να χαρείτε το πολύτιμο άνοιγμα του γιου σας προς τον πατέρα του και του πατέρα του προς τον γιο σας, στο οποίο έχετε συμβάλλει και είναι υπέροχο!
Όπως πολύ σωστά παρατηρείτε, η σχέση σας αλλάζει για πολλούς λόγους. Το μωρό σας μεγάλωσε και έγινε νήπιο. Επιπλέον εσείς επιστρέψατε στις επαγγελματικές σας δραστηριότητες αλλάζοντας το πρόγραμμα σας. Είναι υπέροχο το ότι ο σύντροφός σας βγήκε μπροστά και υποστήριξε αυτήν τη μετάβαση και που γιος σας απολαμβάνει την ασφάλεια που του προσφέρετε.
Σε αυτήν την τόσο ιδιαίτερη περίοδο, η σχέση με τον σύντροφό σας, αλλάζει επίσης. Θα πρότεινα να επεξεργαστείτε το θέμα αυτό. Γιατί η καλή σχέση να αισθάνεστε ότι σας απειλεί; Η σχέση του ζευγαριού είναι εκείνη που θα βάλει τους όρους ώστε να προχωράτε καλά και να εμπεριέχετε τα νέα δεδομένα.
Σας ευχαριστώ
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.