Η εφηβεία είναι εκείνη η τρομερή περίοδος που το γλυκό σου μωρό κάνει τα πρώτα του άγαρμπα βήματα προς την ενηλικίωση και οι ισορροπίες μέσα στο σπίτι, τις οποίες πάλευες χρόνια να χτίσεις, έρχονται τούμπα. Ωστόσο, πρέπει να θυμάσαι ότι το εφηβάκι σου δεν είναι το «τρομακτικό τερατάκι» που ενίοτε νομίζεις. Απλά χρειάζεται μια διαφορετική προσέγγιση, η οποία θα επιτευχθεί καλύτερα αν αποφεύγεις τις παρακάτω φράσεις:
«Σε λίγα χρόνια, δεν θα το θυμάσαι καν!»
Μπορεί τα εφηβάκια σας να είναι «στα πατώματα» επειδή μάλωσαν με τον καλύτερό τους φίλο, είχαν την πρώτη τους ερωτική απογοήτευση ή δεν πέτυχε το νέο τους κούρεμα, αλλά το πρόβλημά τους μοιάζει ανούσιο στα δικά σας έμπειρα μάτια. Τα έχετε περάσει και ξέρετε πως σε λίγα χρόνια ούτε που θα τα θυμούνται! Ωστόσο, καλό είναι να μην του το αναφέρετε! Για τα εφηβάκια σας, το πρόβλημα που βιώνουν είναι το σημαντικότερο του κόσμου και χρειάζονται την υποστήριξή σας. Εστιάστε στα συναισθήματά τους, γίνετε υποστηρικτικοί και προσπαθήστε να τα προσεγγίσετε με ενσυναίσθηση.
Η απάντηση «Σε λίγα χρόνια, δεν θα το θυμάσαι καν!», τους δίνει την αίσθηση ότι δεν τα καταλαβαίνετε και πως τα απορρίπτετε. Δοκιμάστε να τους πείτε «Φαίνεται ότι είσαι πραγματικά απογοητευμένος/η από αυτό που συνέβη. Μπορείς να με βοηθήσεις να καταλάβω γιατί;». Επίσης, μπορείτε να επιβεβαιώσετε τα συναισθήματά τους ή να τους κάνετε να αισθάνονται λιγότερο μόνοι, λέγοντάς τους «Είναι λογικό γιατί νιώθεις άγχος για...» ή «Νομίζω ότι οποιοσδήποτε θα ένιωθε αναστατωμένος αν...».
«Όταν ήμουν στην ηλικία σου...»
Όταν το εφηβάκι σας χύνει τόνους δακρύων για κάτι που το απασχολεί, έχει ανάγκη να μιλήσει αναλυτικά γι’ αυτό και όχι ν’ ακούσει τη δική σας αντίστοιχη ιστορία. Μην ξεχνάτε πως, όταν ήμασταν στην ηλικία των παιδιών μας, ζούσαμε σε μια τελείως διαφορετική εποχή και οι εμπειρίες μας δεν είναι πάντα βοηθητικές. Αντί να γυρίσουμε την κάμερα στον εαυτό μας, είναι προτιμότερο να τους αφήσουμε χώρο και χρόνο ν’ ανοιχτούν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Με αυτόν τον τρόπο, θα νιώσουν πως είμαστε δίπλα τους, πρόθυμοι να τους στηρίξουμε, ακόμα κι όταν είναι συναισθηματικά ευάλωτοι.
«Με απογοήτευσες»
Το να ακούς αυτή τη φράση είναι πολύ χειρότερο από το να θυμώνει ο γονιός σου μαζί σου. Αν πείτε στο έφηβο παιδί σας ότι σας έχει απογοητεύσει, το κάνετε να γεμίζετε με συναισθήματα ενοχής και ντροπής. Ίσως η πράξη του να δικαιολογεί την απογοήτευσή σας και το παιδί να το καταλαβαίνει αυτό, αλλά μακροπρόθεσμα αισθάνεται πως δεν μπορεί να σας μιλήσει για όσα κάνει, σκέφτεται ή νιώθει από φόβο πως ίσως σας απογοητεύσει.
Αντί για βαρύγδουπες φράσεις που πληγώνουν το εφηβάκι σας (και που για τις οποίες θα μετανιώσετε αργότερα), προτιμήστε να μιλήσετε για τη λάθος πράξη του, να βρείτε παρέα εναλλακτικές συμπεριφορές και να του εξηγήσετε τους λόγους που σας κάνουν να ανησυχείτε ή να θυμώνετε.
«Είσαι πολύ μικρός για να καταλάβεις»
Το να υποβιβάζεις την ωριμότητα ενός εφήβου λόγω της ηλικίας του, υπονομεύει σε μεγάλο βαθμό τη σχέση σου μαζί του, λένε οι ειδικοί. Όταν ένας γονέας λέει την παραπάνω φράση στο έφηβο παιδί του, απορρίπτετε αυτόματα τα συναισθήματα ή τις σκέψεις του και μπορεί να τον κάνει να αισθάνεται υποτιμητικά. Παράλληλα, το αποθαρρύνει από το να μοιραστεί στο μέλλον τις σκέψεις ή τα όνειρά του μαζί του. Αν προκύψει κάτι σοβαρό στη ζωή της οικογένειάς σας - ένας θάνατος, ένα διαζύγιο, κτλ - υπάρχουν κατάλληλοι τρόποι να το εξηγήσετε στα παιδιά σας χωρίς να τα αφήσετε απ’ έξω από το πρόβλημα.
«Είσαι πολύ μεγάλος για αυτό»
Συνήθως, αυτή τη φράση τη λέμε για να προστατεύσουμε το παιδί μας. Αν, για παράδειγμα, θέλει να ντυθεί πιο «παιδικά» ή αν θέλει να πάρει το αγαπημένο κουκλάκι στο γυμνάσιο, ενδεχομένως να του πούμε πως είναι αρκετά μεγάλο για κάτι τέτοιο - η έγνοια μας είναι μήπως το κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά ή μήπως στιγματιστεί από ένα παρατσούκλι που θα το κυνηγάει σε ολόκληρη τη σχολική του ζωή.
Ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο βάζουμε σε κίνδυνο τη δική μας σχέση, αφού το παιδί νιώθει πως δεν το καταλαβαίνουμε ή ότι το κάνουμε να ντρέπεται ή ότι το υπονομεύουμε και τελικά απομακρύνεται από εμάς. Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι προτιμότερο να χειριστούμε μαζί του το τυχόν πρόβλημα που θα προκύψει, παρά να είμαστε αυτοί που θα το φέρουμε σε δύσκολη θέση.
«Δεν πρόκειται να ξαναδείς τον τάδε φίλο σου»
Εμείς οι γονείς έχουμε την τάση να διαλέγουμε τους φίλους των παιδιών μας, κάτι που είναι σχετικά εύκολο όσο είναι μικρά. Μεγαλώνοντας, όμως, κάνουν παρέες χωρίς να πάρουν την έγκρισή μας. Κάποια στιγμή, μάλιστα, το εφηβάκι μας θα «κολλήσει» με εκείνο το αγόρι ή το κορίτσι που είναι το «μαύρο πρόβατο» τους σχολείου και με το οποίο νιώθουμε μια διαρκή απειλή. Δυστυχώς, όμως, οποιαδήποτε απαγόρευση όχι μόνο δεν έχει αποτέλεσμα αλλά συνήθως μας γυρνάει μπούμερανγκ.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση, είναι να πούμε την άποψή μας και να μοιραστούμε τις σκέψεις ή τις ανησυχίες μας. Παράλληλα, είμαστε όσο πιο κοντά του μπορούμε, ώστε να προλάβουμε τα χειρότερα.
Πληροφορίες από scarymommy.com