Παρόλο που είμαι υπέρμαχος στο να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο για τα παιδιά μας, αισθάνομαι ότι υπάρχει πολύ αρνητισμός γύρω από τα λάθη της προηγούμενης γενιάς. Έχουμε εστιάσει στα άσχημα και έχουμε αφήσει τα καλά που έκαναν να χαθούν.
Τώρα που είμαι μαμά, το καταλαβαίνω. Ξέρω πώς είναι να είσαι νέος, άπειρος και να θέλεις να δώσεις τα πάντα στα παιδιά σου, αλλά μερικές φορές να μην τα καταφέρνεις. Χάνω την ψυχραιμία μου επειδή πρέπει να επαναλαμβάνω αυτό που λέω χίλιες φορές μέσα σε μια ημέρα. Γκρινιάζω όταν τα δωμάτιά τους είναι βρώμικα ή όταν αφήνουν τα παπούτσια τους παντού, παρόλο που ξέρουν πού να τα βάλουν. Και έχω δύο αγόρια, οπότε φυσικά η κατάσταση με το μπάνιο με τρελαίνει.
Το θέμα είναι, όμως, ότι όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο βλέπω τα πράγματα με τα μάτια των γονιών μου. Έχουν κι εκείνοι βιώσει όλες αυτές τις ίδιες εμπειρίες. Περπάτησαν ακριβώς το δικό μου μονοπάτι. Έχασαν την ψυχραιμία τους, απογοητεύτηκαν και έχασαν την υπομονή τους, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι αγαπούσαν την αδελφή μου και εμένα.
Οι γονείς μου δεν ήταν τέλειοι. Κατά καιρούς ένιωθα το κεντρί του να μην αισθάνομαι ότι με άκουγαν ή ότι δεν μου έδιναν αρκετή προσοχή. Αλλά στην πραγματικότητα, μου έδιναν ό,τι μπορούσαν, ενώ παράλληλα προσπαθούσαν να διατηρήσουν τη δική τους αίσθηση του εαυτού τους.
Έπρεπε να περιηγηθούν στα θολά νερά της γονεϊκότητας και στους συνεχείς πολέμους μέσα τους για να διαπιστώσουν αν το έκαναν σωστά.
Για κάθε πράγμα που νόμιζα ότι έβλεπα ότι έκαναν λάθος, υπήρχαν εκατομμύρια άλλα καλά πράγματα που έβλεπα.
Είδα ανθεκτικότητα και δύναμη, σκληρή εργασιακή ηθική, συμπόνια, πίστη, και πάνω απ' όλα, είδα αγάπη.
Μέσα από τα δικά τους λάθη, μας δίδαξαν πώς να παίρνουμε έξυπνες οικονομικές αποφάσεις. Μας δίδαξαν τι σημαίνει να αγαπάς «στην αρρώστια και στην υγεία». Μας αγαπούσαν παρά τα λάθη και τις ατέλειές μας και όσο κι αν δεν θέλαμε να τους ακούσουμε ή τους απωθούσαμε, εξακολουθούσαν να μας αγαπούν έντονα και άνευ όρων. Αυτά είναι τα πράγματα που θέλω να βλέπουν τα παιδιά μου από τον σύζυγό μου και εμένα. Όχι όλα τα λάθη που κάναμε στην πορεία.
Όταν τα παιδιά μου μεγαλώσουν, θέλω να δουν πόσο σκληρά προσπαθήσαμε. Ότι όσο και αν παλέψαμε μαζί τους, παλέψαμε πολύ περισσότερο γι' αυτά.
Θέλω να κοιτάζουν πίσω και να βλέπουν πώς δύο ατελείς άνθρωποι τα αγάπησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Πηγή: herviewfromhome.com