Μερικές φορές ξεχνάμε ότι ζούμε το όνειρό μας. Ξεχνάμε πόσο συναρπαστικό ήταν να σχεδιάζουμε την εγκυμοσύνη μας, έπειτα τον τοκετό κι έπειτα τη ζωή μας με το υπέροχο πραματάκι μας. Ξεχνάμε τα δάκρυά μας σε κάθε αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης. Ξεχνάμε την αναμονή και την αγωνία καθώς αναρωτιόμασταν αν είμαστε αρκετά τυχερές ώστε να αποκτήσουμε τον μικρό μας θησαυρό.
Ξεχνάμε γιατί χανόμαστε στην καθημερινότητα και τη μονοτονία. Χανόμαστε στις άπειρες δουλειές: στο πλυντήριο, στο συνεχές καθάρισμα, στις πάνες, στις άγρυπνες νύχτες, στις ασθένειες, στα όρια που πρέπει να βάλουμε, στις ανάγκες. Μερικές φορές, ξεχνάμε τη χαρά του να είμαστε μαμάδες.
Σήμερα, είναι μια καλή μέρα τη θυμηθούμε... Δεν χρειάζεται να περιμένουμε ειδικές γιορτές και ξεχωριστές μέρες για να θυμηθούμε την ευτυχία που μας χαρίζει το δώρο της μητρότητας.
Σήμερα, ας θυμηθούμε τη χαρά του να είσαι μαμά και πόσο πολύτιμο δώρο που είναι τα παιδιά μας. Ας θυμηθούμε την ευγνωμοσύνη που νιώθουμε για τα παιδιά μας και για την ευτυχία να μας φωνάζουν «μαμά». Ας θυμηθούμε ότι τα παιδιά μας μας διδάσκουν τόσα ανεκτίμητα μαθήματα όσα τους διδάσκουμε εμείς.
Σήμερα, φέρε στο μυαλό σου τις ανεκτίμητες στιγμές που έχεις ζήσει ως μητέρα. Τις γλυκές αγκαλιές, τα αμέτρητα παιχνίδια, τα μεταδοτικά χαμόγελα και τα γάργαρα γέλια. Τις ήσυχες οικογενειακές στιγμές, τις μεγάλες αγωνίες που νόμιζες πως θα σε τσακίσουν, αλλά και τις έντονες στιγμές που σε κάνουν να κλαις από χαρά.
Ας θυμηθούμε όλες εκείνες τις φορές που πιστέψαμε πως μπορεί και να τα χάσαμε, που νιώσαμε τον έλεγχο να μας ξεφεύγει, τις αρρώστιες να μας τρομάζουν, τον πυρετό να μας κρατάει ξάγρυπνες, τον γιατρό να ανησυχεί κι εμείς να λιώνουμε.
Σήμερα, ας θυμηθούμε τις νίκες μας. Τις στιγμές που δείξαμε θάρρος και γενναιότητα, υπομονή και τρυφερότητα, συμπόνια και ενσυναίσθηση, που λυγίσαμε αλλά ξανασηκωθήκαμε όρθιες, που υπερβήκαμε τις δυνάμεις μας με κόπο και θυσίες... Όλες εκείνες τις στιγμές που μας κάνουν να νιώθουμε περήφανες για τον εαυτό μας και τα παιδιά μας. μας κάνουν περήφανους.
Ας θυμηθούμε ότι τα παιδιά, όπως κι αν τα αποκτήσαμε, είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε και πως δεν θα είναι δίπλα μας για μια ζωή. Σύντομα θα ανοίξουν τα φτερά τους για να πετάξουν μακριά, κι εμείς θα αναπολούμε με νοσταλγία την περίοδο που ήταν μικρά και δεν ξεκολλούσαν από πάνω μας.
Σήμερα, που η κούραση μας γονατίζει, ας σκεφτούμε ότι η δουλειά μας είναι να τα καμαρώνουμε καθώς μεγαλώνουν. Κάποιες περίοδοι θα είναι εύκολες και κάποιες δύσκολες. Δεν πειράζει να έχουμε και δύσκολες μέρες - αρκεί να μην ξεχνάμε τη χαρά του να είσαι μαμά.
Μετάφραση από herviewfromhome.com