«Τα ''όχι'' που δεν έλεγες όταν έπρεπε αλλού, τα είπες στα παιδιά σου μαζεμένα.
Τις μάχες που δεν έδωσες εκεί έξω, τις έφερες στο σπίτι σου και χάθηκε η γαλήνη.
Το χρόνο που ξόδεψες ανούσια δεξιά και αριστερά, τον έκλεψες από όλους εκείνους που πραγματικά σε αγαπάνε…
Όλη η ζωή είναι επιλογές.
Και ο χρόνος όσο πάει περνάει.
Μην χαραμίζεις τα ''δώρα'' που σου δόθηκαν.
Μην τα ξοδεύεις σε ανθρώπους και συνθήκες που δεν τους πρέπει…
Οι άνθρωποί σου.
Αυτή είναι η αποστολή σου.
Αυτοί είναι ο ''πλησίον'' σου.
Από αυτούς είναι που πρέπει να ξεκινάς.
Ποιος χτίζει πρώτα τη σκεπή και έπειτα τα θεμέλια;
Τι να το κάνω να είσαι για όλους ο καλύτερος, αλλά αυτό να γίνεται εις βάρος του σπιτιού σου;
Κρυφός εγωισμός; Ανθρωπαρέσκεια; Κενοδοξία;
Ό,τι και αν σε οδηγεί να ζεις εις βάρος εκείνων που λες πως αγαπάς πολέμα το.
Πολέμα το, για να μην σε βρει το βράδυ, το πέρασμα, με το λυχνάρι σου σβησμένο…»