Συγκεκριμένα η ηθοποιός είπε: «Ήμουν παιδί που μεγάλωσα πολύ γρήγορα, γιατί οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 3,5 ετών, ξαφνικά βρέθηκα αντιμέτωπη με δυο διαφορετικά περιβάλλοντα. Θυμάμαι ότι παίζαμε σαν παιδιά με τον πάτερα μου κι ερχόταν η μητέρα μου και σύζυγός του, ως αρχηγός της οικογένειας, για να επιβάλλει την τάξη.
Όταν χώρισαν οι γονείς μου ήρθα αντιμέτωπη με την αρχηγό της οικογένειας και έπρεπε πλέον το ένα παιδί από τα δυο να τα βγάλει πέρα μόνο του μαζί της. Συνέχισα να βλέπω τον πάτερα μου, αλλά μου δημιουργήθηκε έλλειψη, γιατί από εκεί που ήμασταν αυτοκόλλητοι, το ένα αυτοκολλητάκι λίγο εξαφανίστηκε».
Στη συνέχεια εξήγησε, πώς επηρέασε τις σχέσεις της αρνητικά, το γεγονός ότι έψαχνε συντρόφους, που είχαν τα χαρακτηριστικά του πατέρα της.
«Συγχώρησα τη μητέρα μου πιο εύκολα, γιατί κατά κάποιο τρόπο μεγαλώσαμε μαζί, ενώ με τον πάτερα μου δεν είχα τόσο ισχυρή πραγματικότητα. Με τον πάτερα μου είχα εσωτερική πραγματικότητα, πάντα πίστευα ότι θα τα έκανε καλύτερα από τη μητέρα μου, άλλα αυτό ήταν ένα ιδεατό σύνδρομο στο μυαλό μου. Έκανα αρκετά χρόνια να συγχωρήσω τον πάτερα μου γι’ αυτή την "εγκατάλειψη".
Για πάρα πολλά χρόνια έψαχνα τη φιγούρα του πάτερα στις σχέσεις μου, μέχρι που κάποια στιγμή λόγω ψυχανάλυσης κατάφερα να απεμπλακώ από αυτό. Στη φάση αναζήτησης συντρόφου με τα χαρακτηριστικά του πάτερα μου, έκανα λάθη, τα οποία δεν μετανιώνω καθόλου, ανήκουν στην προσωπική μου ιστορία».
Πηγή: protothema.gr