«Μια μέρα παντρεύεσαι και δημιουργείς μια οικογένεια, είσαι ευτυχισμένος για κάποια χρόνια, ας πούμε τώρα. Όμως κάποια στιγμή όλα αλλάζουν, και τότε χωρίς να το συνειδητοποιείς, η αγάπη τελειώνει. Ο κόσμος σε κρίνει και στο τέλος σε δικάζουν κιόλας: "Απέτυχαν στο γάμο τους" και δεν είναι αλήθεια.
Αποτυχία είναι να υποκρίνεσαι ότι έχεις ένα ευτυχισμένο σπιτικό.
Αποτυχία είναι να κοροϊδεύεις το σύντροφο σου, τα παιδιά σου, εσένα τον ίδιο.
Αποτυχία είναι να μένεις από συμφέρον.
Αποτυχία είναι να χειραγωγείς τον άλλον χρησιμοποιώντας τα παιδιά σου.
Αποτυχία είναι να φοβάσαι πώς θα επιστρέψεις στο σπίτι. Να τρέμει το φυλλοκάρδι σου...
Αποτυχία είναι να ζητάς την προσοχή ενός ανθρώπου που δεν σε αγαπάει πια.
Αποτυχία είναι να υποκρίνεσαι ότι εσύ τον αγαπάς.
Αποτυχία είναι να μένεις γιατί φοβάσαι τη μοναξιά. Να ζεις με τον άλλον γιατί φοβάσαι τι θα πουν.
Αποτυχία είναι να αφεθείς σε μια ζωή δίχως χαρά.
Αποτυχία είναι να πιστέψεις ότι η αγάπη δεν υπάρχει.
Το σεβασμό μου σε όλους εκείνους που είχαν το θάρρος να μην ζουν στην αποτυχία. Και το μεγαλύτερο χειροκρότημα σε όλους αυτούς που ζουν ευτυχισμένοι μετά από πολλά χρόνια μαζί. Παλεύεις για το γάμο σου, αλλά όταν δεν υπάρχει πλέον λόγος να παλέψεις, πάλεψε για σένα».