Το θέμα δεν είναι τα παιδιά και οι προσωπικότητές τους, η σειρά γέννησης ή οι ανάγκες τους. Τα παιδιά είναι παιδιά, σωστά; Το πρόβλημα είναι ότι όταν η φίλη μου ερχόταν στο σπίτι μας, τα άφηνε να κάνουν ό,τι ήθελαν. Εν τω μεταξύ, τα δικά μου παιδιά στέκονταν στο περιθώριο, κοιτάζοντας με απορία το χάος που εκτυλισσόταν μπροστά τους. Όταν διασταυρώνονταν τα βλέμματά μας ήταν σαν να με ρωτούσαν «Μαμά, θα κάνεις τίποτα για όλο αυτό που συμβαίνει;»
Παραδέχομαι ότι είμαι αρκετά αυστηρή. Δεν αφήνω τα παιδιά μου να πηδούν στον καναπέ, για παράδειγμα. Θέλω τα παιδιά μου να μάθουν να σέβονται το σπίτι μας και τα πράγματά μας, καθώς και να γνωρίζουν ότι όταν πηγαίνουν κάπου αλλού, είτε πρόκειται για ένα κατάστημα είτε για το σπίτι κάποιου άλλου, θα πρέπει να είναι προσεκτικά και να έχουν κόσμια συμπεριφορά.
Τα παιδιά μου παίζουν πολύ ελεύθερα, ειδικά έξω, και ξέρουν ότι υπάρχει χρόνος και χώρος για να ξεσπάσουν όλη τους την ενέργεια. Δεν προσπαθώ να συντρίψω την ψυχή τους ή να αλλάξω την προσωπικότητά τους, αλλά να είστε σίγουροι ότι όταν πρόκειται για το σπίτι μου, οι κανόνες είναι δικοί μου.
Πίσω στη φίλη μου. Έχουμε ένα μεγάλο, ημιτελές υπόγειο που το ονομάζω «Παιδικός Παράδεισος». Εκεί κάτω γίνεται ο χαμός από στολές, κούκλες, αυτοκινητάκια, μπάλες και ένα σωρό άλλα παιχνίδια σκορπισμένα παντού. Δεν είμαι ιδιαίτερα προσεκτική με αυτόν τον χώρο, δεδομένου ότι είναι σκέτο τσιμέντο. Τα παιδιά μου λατρεύουν να πηγαίνουν εκεί κάτω, να παίζουν μουσική και να κάνουν πάρτι χορού με κοστούμια ή να παίζουν ποδόσφαιρο.
Τα παιδιά της φίλης μου ωστόσο, άρχισαν να κάνουν σοβαρές ζημιές εκεί κάτω. Έσπασαν τα παράθυρα μπροστά μας και εκείνη δεν τους έκανε ούτε μία παρατήρηση!
Ήταν ήρεμη και στην κυριολεξία τα άφηνε να ξεφαντώνουν εις βάρος μου. Εγώ φοβόμουν για το αν θα χτυπήσουν κι αν θα μου καταστρέψουν το σπίτι, όσο εκείνη έπινε τον καφέ της ατάραχη.
Τότε συνειδητοποίησα ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει. Είτε θα μπορούσα να αναθρέψω τα παιδιά της γι' αυτήν, ακριβώς μπροστά της, και να γίνω υπεύθυνη για όλα τα παιδιά -τα δικά της και τα δικά μου- είτε θα μπορούσα να δώσω έμφαση στους κανόνες του σπιτιού μας. Αλλά πώς; Πώς μπορείς να συμμορφώσεις το παιδί κάποιου άλλου;
Αποφάσισα, λοιπόν, ότι κάθε φορά που άλλα παιδιά έρχονταν στο σπίτι μας -εκτός αν ήταν τακτικοί επισκέπτες και γνώριζαν ήδη τους κανόνες- θα έκανα μια συνάντηση με όλα τα παιδιά και τους γονείς τους και θα εξηγούσα τους κανόνες μου.
Επίσης, ήμουν αυστηρή και στις ώρες που θα έρχονται και θα φεύγουν οι μικροί επισκέπτες. Έχω ανεχτεί πολλές αρμένικες βίζιτες κάνοντας την μπέιμπι σίτερ όλα αυτά τα χρόνια και, ειλικρινά, δεν το αντέχω άλλο.
Μόνο με κανόνες μπορείς να διασκέδασεις και να έχεις και το κεφάλι σου ήσυχο. Πραγματικά, μαμάδες, σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Πηγή: scarymommy.com