Ερώτηση:
Καλησπέρα σας, Ο γιος μου είναι 3 ετών και πάμε παιδικό. Έχει βγάλει μια επιθετικότητα (δάγκωμα). Τον πήγαμε σε αναπτυξιολόγο και έχουμε διαταραχή λόγου. Μιλάμε δυο γλώσσες. Κάνουμε λογοθεραπεία και εργοθεραπεία. Δυστυχώς, ενώ έχει μειωθεί η επιθετικότητα του στον παιδικό, εξακολουθεί μερικές φορές και το κάνει για διάφορους λόγους. Πρόσεξα ότι αυτή η επίθεση ξεκινά όταν δεν του δίνει κάτι ο συμμαθητής του και δεν το βγάζει σε όλα τα παιδιά αλλά μόνο σε αυτά που παίζει. Μπορούν να διώξουν το παιδί ή να μην τον δεχτούν του χρόνου;Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Είναι σημαντικό να στρέψετε το ενδιαφέρον σας στο τώρα και στην ουσία αυτής της υπόθεσης. Στο παρόν, έχετε ένα παιδί που δυσκολεύεται να σχετιστεί καλά και σε αυτό συμβάλλει και η δυσκολία του στον λόγο. Για το κομμάτι του λόγου έχετε φροντίσει και του παρέχετε ότι χρειάζεται. Επομένως μένει να δείτε το κομμάτι των σχέσεων, ξεκινώντας από την πιο πολύτιμη σχέση, τη δική σας!
Αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας. Έχετε ωστόσο απεριόριστες αφορμές μέσα στην καθημερινότητα σας να δείχνετε και να μιλάτε στον γιο σας για το πως ζητάμε, συζητάμε, εξηγούμε, παίζουμε, μοιραζόμαστε και χιλιάδες άλλα θέματα που αντιστοιχεί να μη γνωρίζει πως να λειτουργήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Θα βοηθούσε να μη μιλάτε σε πληθυντικό αριθμό, καθώς αυτό μπερδεύει και σας κάνει να φαίνεστε όλοι στην ίδια φάση και θέση ενώ αυτό δεν είναι αλήθεια. Είστε οι γονείς. Τόσο σημαντικοί και τόσο πολύτιμοι που η κάθε μέρα αποτελεί μέρος μιας συγκλονιστικής εμπειρίας μεταμόρφωσης!
Αγκαλιάστε τον γιο σας και τις ανησυχίες του. Τρυφερά και σταθερά θα του δείξετε τον τρόπο πως να σχετίζεται όμορφα χωρίς η αγωνία του να τον οδηγεί σε εκρήξεις.
Να τον χαίρεστε!
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.