«Θέλω να κοιμηθώ αλλά ξενυχτάω αφού τους βάλω όλους για ύπνο, γιατί έχω ανάγκη την ηρεμία. Να μείνω λίγο με τον εαυτό μου, να κάνω πράγματα μόνο για μένα και να αποφορτιστώ από τη μέρα που προηγήθηκε.
Θέλω να κοιμηθώ αλλά ξενυχτάω, επειδή το βράδυ είναι η μόνη ώρα που το σπίτι είναι μαζεμένο (χωρίς τον κίνδυνο να γίνει άνω κάτω μέσα σε 5 λεπτά) και χρειάζομαι να απολαύσω έστω για λίγο την τάξη και την ησυχία. Είναι ο μόνος τρόπος να γεμίσω τις μπαταρίες μου για να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις της επόμενης μέρας.
Θέλω να κοιμηθώ αλλά ξενυχτάω, επειδή τότε μπορώ να προετοιμάσω την μέρα που ακολουθεί, να σκεφτώ καθαρά και χωρίς διακοπές, να οργανώσω με νηφαλιότητα το πρόγραμμα των παιδιών και τη δουλειά μου και "να τα πω" με τον εαυτό μου.
Θέλω να κοιμηθώ αλλά ξενυχτάω, επειδή θέλω να δω την αγαπημένη ταινία χωρίς γκρίνιες, να ακούσω μουσική, να διαβάσω ένα βιβλίο ή απλά να κάτσω και να κοιτάω το ταβάνι χωρίς να με ενοχλεί κανείς.
Θέλω να κοιμηθώ αλλά ξενυχτάω, επειδή όλη την υπόλοιπη μέρα τρέχω και δεν φτάνω! Κουράζομαι πολύ, σωματικά και ψυχολογικά, και, αν δεν αφιερώσω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου, θα κλατάρω.
Όταν τα μάτια μου αρχίζουν να κλείνουν, πάω στο κρεβάτι μου νιώθοντας πιο γεμάτη από πριν. Γι' αυτό και προτιμώ να θυσιάζω λίγο από τον ύπνο μου - γιατί μόνο έτσι ανταπεξέρχομαι στις δεκάδες καθημερινές προκλήσεις της μητρότητας».
Μετάφραση από Mother.ly / @jessurlichs