«Σοκ. Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να περιγράψει όσα ένιωσα όταν έμαθα ότι κυκλοφορούν ψεύτικες γυμνές φωτογραφίες της κόρης μου στα social media των συμμαθητών της. Η καρδιά μου σφίχτηκε, η ανάσα μου κόπηκε και δυσκολεύτηκα πολύ να διαχειριστώ αυτή την πληροφορία. Ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα να ακούσω από το εφηβάκι μου όταν μου ανακοίνωσε κλαίγοντας πως της έχει συμβεί κάτι σοβαρό.
Μέχρι τώρα, οι ανησυχίες μου ήταν μην την παρασύρει κανένα αυτοκίνητο, μην της επιτεθούν για να την κλέψουν ή να την παρενοχλήσουν, μην πέσει θύμα μπούλινγκ, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή μην παρασυρθεί από παραβατικές παρέες. Για γυμνές φωτογραφίες και μάλιστα προϊόν φωτομοντάζ, δεν είχα ανησυχήσει ποτέ.
Ή μάλλον ποτέ, μέχρι τη στιγμή που την είδα να επιστρέφει σπίτι κλαίγοντας και να πέφτει στην αγκαλιά μου σαν μωρό.
Η όλη ιστορία ξεκίνησε ένα πρωί στο σχολείο, όταν άρχισαν να κυκλοφορούν ψεύτικες γυμνές φωτογραφίες κοριτσιών της Α΄ λυκείου. Αμέσως έγινε σούσουρο και η έφηβη κόρη μου ανακάλυψε πως, ανάμεσα στις φωτογραφίες βρισκόταν και μία δικιά της. Συγκεκριμένα, είχαν πάρει μια φωτογραφία της από το Instagram και την είχαν «γδύσει» με τη βοήθεια μιας εφαρμογής Τεχνητής Νοημοσύνης.
Όλη τη δουλειά την έκανε ένας συμμαθητής της ο οποίος, αφού «έγδυνε» τα κορίτσια, μοίραζε τις φωτογραφίες σε άλλους μαθητές του σχολείου, κυρίως φίλους του. Το συμβάν διέρρευσε από τους ίδιους τους φίλους του, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία των φωτογραφιών, επειδή τσακώθηκαν μαζί του και θέλησαν να τον... εκδικηθούν!
Όταν έγιναν γνωστά όλα αυτά, το θέμα πήρε γιγαντιαίες διαστάσεις στην μικρή μας κοινότητα.
Φυσικά οι φωτογραφίες διαγράφηκαν από τα κινητά των μαθητών (και, απ' όσο γνωρίζουμε μέχρι τώρα, δεν διέρρευσαν στο διαδίκτυο ή σε παράνομα site), ενώ μαθητές και γονείς εξαγριώθηκαν. Έγινε ειδική συνέλευση καθηγητών, ακολούθησε πενθήμερη αποβολή και κινήθηκαν διαδικασίες οι οποίες είναι απόρρητες.
Το παιδί που ξεκίνησε το "κακό" απομονώθηκε απ' όλους και πλέον περιφέρεται στο προαύλιο ολομόναχο, χωρίς να του μιλάει κανείς. Η στάση των συμμαθητών του μάλλον είναι η χειρότερη τιμωρία που θα μπορούσε να του επιβληθεί, καθώς σε κανένα παιδί δεν αρέσει να μην έχει φίλους, να μην ανήκει σε μια παρέα.
Το αισιόδοξο της υπόθεση είναι πως η πλειονότητα των μαθητών καταδίκασε τέτοιου είδους συμπεριφορές κι έβαλε τον νταή στη θέση του. Νομίζω πως δύσκολα θα τολμήσει να κάνει κάτι παρόμοιο από δω και πέρα.
Επίσης αισιόδοξη ήταν και η στάση των καθηγητών που προσέγγισαν το θέμα με διακριτικότητα και ευαισθησία. Δεν φοβήθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να προβούν σε πράξεις, στήριξαν ψυχολογικά τα θύματα (μεταξύ τους και την κόρη μου) και αφιέρωσαν διδακτικές ώρες για να μιλήσουν για το διαδικτυακό μπούλινγκ και τις επιπτώσεις του.
Όσο για την κόρη μου, είδα πως, όσο περνούσαν οι μέρες, ο θυμός, η προδοσία και η φρίκη που ένιωθε αντικαταστάθηκαν σταδιακά με πιο νηφάλιες και λογικές αντιδράσεις. Αποδέχτηκε το γεγονός και προσπάθησε να το διαχειριστεί με τη βοήθεια τη δική μας, των καθηγητών της και των συμμαθητών της.
Το πιο σημαντικό μάθημα που πήρε, όμως, είναι πως τα social media δεν είναι τόσο αθώα όσο νόμιζε και έχει αρχίσει να προστατεύει τον εαυτό της. Βέβαια το έμαθε με τρόπο επώδυνο αφού όταν της τα λέγαμε εμείς δεν μπορούσε να τα καταλάβει. Αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις, που λέει και ο σοφός λαός.
Όσο για το μάθημα που πήρα εγώ είναι πως, όταν το παιδί έχει εμπιστοσύνη στους σημαντικούς ενήλικες του περιβάλλοντός του, μπορεί να ξεπεράσει δύσκολες καταστάσεις όπως αυτή. Το συναισθηματικό δίχτυ προστασίας που της απλώσαμε τη βοήθησαν να συνεχίσει χωρίς βαθιά τραύματα και, το σημαντικότερο, χωρίς να χάσει την εμπιστοσύνη της στους ανθρώπους».