Δεν θα καλέσω σπίτι μου κόσμο που δεν θέλω στ’ αλήθεια να δω -κι ας παρεξηγεί
Κάθε χρόνο μαζεύονται γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι κάτι ξεχασμένοι θείοι που καλούν οι γονείς μου ή κάποιοι γείτονες που αυτοπροσκαλούνται και ντρέπομαι να τους πω όχι, με αποτέλεσμα να καταπιέζομαι και να μην αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο.
Φέτος, θα ακολουθήσω το «λίγοι και καλοί»! Θα καλέσω μόνο τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους και «θα το κάψουμε!». Δεν θα χρειάζεται να γελάω ψεύτικα στα σαχλά αστεία της γειτόνισσας ούτε να νταντεύω τους αντιπαθητικούς θείους. Θα φάμε και θα πιούμε όσο θέλουμε, θα λέμε ό,τι θέλουμε και, το κυριότερο, μετά το τραπέζι θα παίξουμε όλοι μαζί επιτραπέζια!
Δεν θα πάρω δώρα για τα τριτοξάδερφα του άντρα μου -αν θέλει ας πάρει αυτός
Τα λεφτά είναι περιορισμένα και, μέχρι τώρα, προκειμένου να πάρω δώρα σε τροτοξάδερφα και άλλους άσχετους συγγενείς του άντρα μου, έριχνα τους φίλους και τους συγγενείς μου. Φέτος, όμως, δεν θα κάνω το ίδιο λάθος: δώρα για μακρινούς συγγενείς, ΤΕΛΟΣ!
Τα λεφτά που θα εξοικονομήσω είτε θα τα ξοδέψω για τα παιδιά και τους στενούς αγαπημένους είτε θα τα αποταμιεύσω για να βγει λίγο πιο εύκολα το 2024. Όπως και να 'χει, δεν πάνε χαμένα.
Δεν θα πάθω πανικό με τις ετοιμασίες του γιορτινού τραπεζιού
Φέτος έχω αποφασίσει ότι θα περάσουμε καλά επειδή είμαστε όλοι μαζί, οικογένεια και αγαπημένοι φίλοι, για να γιορτάσουμε την ομορφότερη μέρα του χρόνου και να ανταλλάξουμε ευχές. Δεν θα σκάσω αν δεν μου πετύχει η γέμιση της γαλοπούλας ή αν δεν φτάσει για όλους το ορεκτικό. Στο κάτω κάτω της γραφής, το φαγητό είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα αυτή τη μέρα. Το σημαντικό είναι πως είμαστε μαζί και υγιείς.
Το πολυκαιρισμένο δέντρο
Κάθε χρόνο, όταν το δέντρο κατεβαίνει απ’ το πατάρι και αρχίζουμε τη συναρμολόγησή του, σκέφτομαι ότι είναι κάπως… ψωραλέο, ότι μας αξίζει ένα καλύτερο, ότι έχει πια κλείσει 15ετία και ότι είναι μίζερο να μην αγοράζουμε ένα καινούριο. Ένα αξιοπρεπές (αλλά κανονικότατο σε μέγεθος) δέντρο δεν κοστίζει λιγότερο από 80 ευρώ –κι εμείς 80 ευρώ δεν έχουμε να δώσουμε. Οπότε, φέτος, λέω να χαρώ το κατσιασμένο μας δεντράκι, να το καμαρώσω που έχει αντέξει τόσα χρόνια και να το ευχαριστήσω που για ακόμη μία χρονιά είναι μαζί μας.
Τι θα βάλω πάλι;
Αυτά τα Χριστούγεννα, συντρόφισσες μαμάδες, κάντε τη μικρή σας επανάσταση και φορέστε ό,τι υπάρχει στην ντουλάπα σας. Ας το βάλατε και πέρσι. Κι ας το θυμάται η κουνιάδα σας ότι το βάλατε και πρόπερσι. Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό, απ’ το να νιώθεις άνετα σ’ αυτό που φοράς και το παλιό, καλό σας φουστάνι είναι ό,τι ακριβώς πρέπει για την περίσταση.
Πόσα μελομακάρονα θα φάω
Αυτήν την περίοδο η αρχική σελίδα του Facebook του μέσου ανθρώπου γεμίζει με άρθρα και συμβουλές για το πώς δεν θα παχύνουμε στις γιορτές.
Προτείνουμε το εξής: να σκάσουμε στο φαΐ, να κάνουμε βουτιά στην πιατέλα με τα μελομακάρονα, να μπουκωθούμε με γιορτινά εδέσματα σαν να μην υπάρχει αύριο και να προσπαθήσουμε να «μαζευτούμε» με το καλό, απ’ του Άη Γιαννιού και μετά. Μια ζωή την έχουμε!
Πού θα βρεθούν λεφτά για όλα αυτά;
Καλή διάθεση υπάρχει, λεφτά μάλλον όχι και το καταναλωτικό τερατάκι που ζει μέσα μας ξυπνά και άγριες διαθέσεις στις γιορτές. Όμως, ας το παραδεχτούμε: οι περισσότεροι από εμάς, είμαστε λαθρεπιβάτες στο τραίνο του καταναλωτικού οργίου. Δεν έχουμε λεφτά για τόσα γλυκά/ δώρα/ φαγητά/ στολίδια/ ρούχα/ εξόδους κ.λπ. Έχουμε όμως καλή διάθεση και μπορούμε φέτος να φτιάξουμε κοτοπουλάκι που είναι πιο οικονομικό. Μπορούμε να καλέσουμε τους πιο στενούς μας φίλους και συγγενείς κι όχι κάθε τριτοξάδερφο «γιατί θα μας σχολιάζει το σόι».
Μπορούμε να περάσουμε καλά, χωρίς πανικό, χωρίς παλαβά έξοδα, χωρίς καινούριο δέντρο. Δεν μπορούμε;