«Δεν τις περιμένουν όλοι τούτες τις γιορτές…
Υπάρχουν άνθρωποι, που τις φοβούνται λόγω της μοναξιάς τους.
Υπάρχουν άνθρωποι, που στις γιορτές θυμούνται αυτούς που λείπουνε.
Υπάρχουν άνθρωποι, που πονάν καθηλωμένοι πάνω σε ένα κρεβάτι.
Δεν τις περιμένουν όλοι τούτες τις γιορτές…
Δεν είναι για όλους δεδομένη η χαρά. Ούτε το οικογενειακό τραπέζι.
Ούτε τα γλέντια και οι μαζώξεις και τα τραγούδια και οι χοροί.
Δεν τις περιμένουν όλοι τούτες τις γιορτές…
Για κάποιους οι μέρες αυτές κυλάνε πιο αργά.
Υπάρχουν άνθρωποι -ξέρω πολλούς- που θέλουνε να ξημερώσει έτσι απλά, 10 του Γενάρη.
Δεν τις περιμένουν όλοι τούτες τις γιορτές…
Μπορεί να έρχονται Χριστούγεννα, αλλά κάποιοι δίπλα σου, ήδη Ανάσταση προσμένουν.»