«Όταν έγινα θεία πρώτη φορά, η ζωή μου άλλαξε ριζικά! Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα αγαπήσω κάποιο πλάσμα τόσο πολύ όσο την ανιψιά μου. Ίσως παίζει ρόλο που δεν είμαι ακόμα μαμά και στο πρόσωπό του είδα το παιδί που δεν έχω.
Όπως και να 'χει, από τη στιγμή που ο μεγάλος μου αδερφός μού ανακοίνωσε ότι θα γίνει μπαμπάς, το μέσα μου γύρισε τούμπα και σαν να άλλαξε η προσωπικότητά μου. Ήθελα να περνάω περισσότερο χρόνο με τη νύφη μου που ήταν έγκυος στον 3ο μήνα, να την προσέχω και να τη φροντίζω.
Από κει που το μόνο που με ένοιαζε ήταν η καριέρα μου και τα ταξίδια, ξαφνικά ήθελα να περνάω τα βράδια μου στο σπίτι του αδερφού μου για να μην χάσω ούτε μια κλωτσιά της ανιψιάς μου. Όσο μεγάλωνε η κοιλίτσα της, τόσο ξετρελαινόμουν με την ιδέα ότι θα γίνω θεία και όταν ήρθε η μέρα του τοκετού, πήγα στο μαιευτήριο πρώτη!
Από και πέρα, ξεκίνησε ένα μαγικό ταξίδι που το απολαμβάνω κάθε μέρα και περισσότερο.
Η έγνοια μου είναι συνέχεια στη μικρή μας Κατερίνα που φέτος έκλεισε τα 6, και ξέρω τα πάντα για τη ζωή της: ποια φαγητό προτιμάει, αν είναι άρρωστη, ποια είναι η κολλητή της, τι την κάνει να γελάει και τι να κλαίει, τα χόμπι της, τις καθημερινές της συνήθειες, ακόμα και πώς της αρέσει να κοιμάται (σ.σ. ανάσκελα με το αρκουδάκι της αγκαλιά).
Τα Σαββατοκύριακα προτιμώ να τα περνώ μαζί της παρά σε μπαράκια ή ατέλειωτες βόλτες με τους φίλους μου και, σε κάθε ευκαιρία, την φιλοξενώ στο σπίτι μου. Τα sleep overs μας είναι μοναδικά και τα απολαμβάνω πάντα!
Είμαι κάτι μεταξύ δεύτερης μαμάς και μεγάλης αδερφής, και η ανιψιά μου μου μιλάει ελεύθερα, χωρίς φίλτρα. Μου λέει ποιος κάθεται με ποιον στην τάξη, τι έγινε στο διάλειμμα, ποιος αγαπάει ποια και ποιον είναι κρυφά ερωτευμένη. Βλέπουμε ταινίες, κάνουμε ποδήλατο, διοργανώνουμε βραδιές ομορφιάς και κάνουμε «απαγορευμένες» σκανταλιές που δεν μαθαίνει κανείς.
Ωστόσο, ακριβώς επειδή την αγαπώ τόσο πολύ και θέλω να είναι καλά, ξέρω να βάζω όρια και να ακολουθώ κανόνες. Δεν διστάζω να την επιπλήξω αν χρειαστεί, ή να μιλήσω στους γονείς της αν το θεωρώ απαραίτητο. Πάντα, όμως, αφού το συζητήσω μαζί της.
Το μεγαλύτερο δώρο που έκανε η Κατερίνα, όμως, είναι το πόσο πολύ με άλλαξε. Πρώτα απ' όλα, αγαπώ ακόμα περισσότερο τον αδερφό μου και τη γυναίκα του που μου χάρισαν μια ανιψιά. Τους έχω μεγάλη αδυναμία και θα έκανα τα πάντα γι΄ αυτούς.
Έπειτα, συνειδητοποίησα πως η ζωή δεν είναι μόνο διασκέδαση, δουλειά και εφήμερες σχέσεις. Έβαλα τη ζωή μου σε τάξη και κατάλαβα πως, μια μέρα, ίσως γίνω κι εγώ μαμά - κάτι που μέχρι τότε απέκλεια.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως ξαφνικά έγινα πιο υπεύθυνη, πιο συγκροτημένη και πιο ώριμη. Έχοντας ένα παιδί στη ζωή μου, που συχνά με βλέπει σαν πρότυπο και μιμείται ό,τι κάνω, κατάλαβα πως έχω ευθύνη να είμαι όσο καλύτερος άνθρωπος μπορώ.
Ξέρω πως τα παιδιά που εύχομαι να κάνω, θα είναι όλο μου το είναι, θα είναι η ολοκλήρωσή μου. Ωστόσο, αυτή η ιδιαίτερη σχέση που έχω με την Κατερίνα μου, δεν θα σταματήσει ποτέ. Είναι μια σχέση ζωής, γεμάτη αγάπη, γέλια και αθωότητα, που θα είναι πάντα η Νο 1 ένα στην καρδιά μου».