«Όχι, δεν είμαι έγκυος.
Ήθελα απλώς να απαθανατίσω τη στιγμή που είπα στα τρία μου παιδιά ότι εκεί έζησαν και μεγάλωσαν για 9 μήνες...
Εκεί που τα δημιούργησα.
Εκεί δημιουργήθηκαν τα ματάκια και τα ποδαράκια τους, όπως επίσης και το χαμόγελό τους.
Και ήθελα να σας δείξω τη στιγμή που τα παιδιά μου έδειξαν δέος γι' αυτό.
Τρία μικρά ζευγάρια μάτια με κοίταζαν σαν θεά καθώς τους έλεγα πώς ένιωθα να κλωτσάνε, να κινούνται και να έχουν λόξυγγα.
Με κοίταζαν σαν να ήμουν ο θεός τους... και δεν θέλω να καυχηθώ, αλλά κατά κάποιο τρόπο είμαι.
Τώρα, αν η κοινωνία μπορούσε να καταλάβει πόσο μαγικά είναι τα σώματα μετά τον τοκετό με όλα τα επιτεύγματα και το μεγαλείο τους, αυτό θα ήταν υπέροχο...»