Μπορεί να σας προξενεί εντύπωση αυτή η παράξενη πρόταση, όμως το βασικό εδώ, όπως προτείνεται και από τη σελίδα «Forest Schooling, Nature Learning, Earthschooling» είναι η χρυσή τομή: όλα χρειάζονται για να είμαστε ολοκληρωμένοι άνθρωποι:
«Τώρα που έφτασε το καλοκαίρι, θυμηθείτε πως δεν χρειάζεται να διασκεδάζουμε συνέχεια τα παιδιά μας.
Είμαστε μια κοινωνία που φοβάται την πλήξη. Είμαστε εθισμένοι στην ψυχαγωγία και την τόνωση ορισμένων νευρικών κέντρων στον εγκέφαλο. Σιγά σιγά, χάνουμε την ικανότητά μας να υπάρχουμε έτσι απλά, ακόμα κι αν δεν κάνουμε τίποτα απολύτως.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η πλήξη διεγείρει περιοχές επίλυσης προβλημάτων του εγκεφάλου μας που δεν μπορούν να ενεργοποιηθούν με άλλον τρόπο. Η πλήξη γεννά δημιουργικότητα και νέες διαδρομές στη σκέψη. Όταν αρνούμαστε στα παιδιά μας το φυσικό τους δικαίωμα στην πλήξη, περιορίζουμε την ανάπτυξη τους.
Θυμάστε τις ώρες που περάσαμε σαν παιδιά όταν δεν είχαμε τίποτα να κάνουμε και βαριόμασταν; Ονειροπολούσαμε κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, χαζεύαμε τους κόκκους τις σκόνης που χόρευαν στο φως του ήλιου, εφευρίσκαμε νέα παιχνίδια, ζωγραφίζαμε, διαβάζαμε και δημιουργούσαμε. Με λίγα λόγια, φτιάχναμε σημαντικές νευρολογικές διαδρομές.
Γκρινιάζαμε ότι βαριόμαστε; Φυσικά! Σύντομα, όμως, συνειδητοποιήσαμε πως κάθε φορά που λέγαμε στους γονείς μας "βαριέμαι", εκείνοι μας έστελναν να κάνουμε διάφορες αγγαρείες οπότε σταματήσαμε να τους το λέμε.
Τα παιδιά μου ξέρουν ότι η διασκέδαση τους δεν είναι δική μου ευθύνη. Αν έρθουν και μου πουν "βαριέμαι", θα τους ζητήσω να με βοηθήσουν σε αυτό που κάνω. Δεν αντιδρώ με απογοήτευση ή ενοχές, τους τονίζω ότι είναι πολύ ικανοί να βρουν κάτι να κάνουν για να μην βαριούνται, αλλά δεν τους προτείνω λύσεις. Η πλήξη τους είναι δικό τους πρόβλημα.
Μη φοβάστε την πλήξη! Όλες οι προηγούμενες γενιές περάσαμε από αυτό το στάδιο και μας έκανε καλό! Φέτος το καλοκαίρι, κάντε στα παιδιά σας το δώρο της πλήξης».