«Όλοι σου λένε ότι για τα δύσκολα ξενύχτια και τα απαιτητικά πρωινά, αλλά κανείς δεν σου λέει πόσο πολύ θα λαχταρήσεις την περίοδο που το μωρό σου ήταν νεογέννητο.
Πώς είναι δυνατόν να σου λείπει τόσο πολύ κάποιος που ακόμα βρίσκεται στην αγκαλιά σου;
Κάθε μικροσκοπική πάνα, το βραχιολάκι του μαιευτηρίου που θα μπει σε κάποιο συρτάρι για να φυλαχτεί όσο θα βλέπεις το μωρό σου να μεγαλώνει και να κατακτά ένα ένα τα ορόσημα.
Το να είσαι γονιός δεν είναι παίξε γέλασε. Θέλεις τα παιδιά σου να μεγαλώσουν, αλλά θέλεις κάποια πράγματα να μείνουν ίδια. Έχεις ενθουσιασμό και χαρά και μια καρδιά που σκίζεται σε κομμάτια.
Σου λένε περνάει γρήγορα ο καιρός και δεν μπορείς παρά να γνέψεις ή να γουρλώσεις τα μάτια σου, αλλά όταν τελικά το ζεις, το καταλαβαίνεις. Ο χρόνος περνάει γρηγορότερα από οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς.
Καθώς λοιπόν φιλάτε απόψε για 300η φορά το μάγουλο του νεογέννητου σας, φροντίστε να αναπνεύσετε λίγο ακόμα αυτό το μωρουδιακό άρωμα... Γιατί ο χρόνος είναι κλέφτης και περνάει γρήγορα.»