«Ο ρόλος του πατέρα σε μια οικογένεια είναι πάντα σημαντικός.
Ο ρόλος τους πατέρα όμως σε μια οικογένεια που έχει παιδί με αναπηρία είναι ζωτικής σημασίας.
Οι μπαμπάδες παιδιών με αναπηρίες είναι δυνατοί.
Είναι δυνατοί τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά.
Βρίσκουν τρόπους να βλέπουν και να αγαπούν το παιδί τους πέρα από τις προκλήσεις.
Ο δικός μας μπαμπάς έχει την ικανότητα να αγαπά & να ειναι περήφανος για τα παιδιά του το ίδιο.
Παρ' όλο που δεν μπορεί πάντα να σχετιστεί με τους φίλους ή τους συναδέλφους του που καυχιούνται ότι τα παιδιά τους είναι οι καλύτεροι στην ομάδα μπάλας ή ακόμα και ότι μπορούν απλώς να κάνουν μια «κανονική» οικογενειακή έξοδο.
Ο δικός μας μπαμπάς είναι πάντα εντάξει με το γεγονός ότι η οικογενειακή μας ζωή δεν θα είναι ποτέ αυτό που όλοι γνωρίζουν ως «κανονική».
Ο δικός μας μπαμπάς ανοίγει την πόρτα του σπιτιού ερχόμενος αργά & κουρασμένος από τη δουλειά του μα πάντα σκύβει να μας πάρει αγκαλιά & να μας σηκώσει ψηλά.
Ο δικός μας μπαμπάς θα παίξει μπάλα μαζί μας όμως με το ένα χέρι , γιατί με το άλλο κρατά ψηλά τον γιο του.
Ο δικός μας μπαμπάς έσφιξε τη γροθιά του μπροστά στην διάγνωση του γιού του & έμεινε βράχος δίπλα μας να αγωνίζεται για την οικογένεια και τα παιδιά του.
Οδηγεί τη μάχη όταν χρειάζεται.
Δεν αποφεύγει τις συναντήσεις του με γιατρούς & θεραπευτές αλλά τις ενστερνίζεται ως ευκαιρίες για να αγωνιστεί για το παιδί του. Ο δικός μας μπαμπάς ασχολείται ενεργά και συμμετέχει στον αγώνα για τις ανάγκες της οικογένειάς του.
Για όλους εσάς τους μπαμπάδες παιδιών με αναπηρίες εκεί έξω, που μείνατε βράχος:
Να έχετε μια Ημέρα του Πατέρα όπου νιώθετε ότι σας βλέπουν, σας αγαπούν και σας εκτιμούν για όλα όσα είστε και κάνετε.»