Σήμερα, Κυριακή 18 Ιουνίου, είναι μια υπέροχη μέρα για να γιορτάσουμε τους πρώτους άντρες της ζωής μας, τους μπαμπάδες μας και να τους υπενθυμίσουμε πόσο ευγνώμονες είμαστε για όλα όσα κάνουν και για όλη την αγάπη που μας δείχνουν κάθε μέρα!
Ας πούμε σ' αυτούς τους ήρωες λοιπόν ένα τεράστιο «ευχαριστώ» που:
Είναι πάντα δίπλα μας. Στις χάρες και τις λύπες μας θα έχουν πάντα μια ζεστή αγκαλιά για εμάς και θα μας αποκαλούν «κοριτσάκι» τους ακόμα και αν κοντεύουμε να πατήσουμε τα πρώτα -ήντα.
Στηρίζουν τα όνειρά μας. Όποια κι αν είναι αυτά. Ακόμη κι όταν κάτι μας φαίνεται ακατόρθωτο, ο μπαμπάς μας θα μας δώσει μια «σπρωξιά» για να το κυνηγήσουμε.
Είναι οι καλύτεροι παππούδες για τα παιδιά μας. Στην καρδιά τους υπάρχει μια πάρα πολύ ξεχωριστή, γεμάτη αγάπη, θέση για τα παιδιά μας.
Για τις φορές που έπαιρναν το μέρος μας όταν τσακωνόμασταν με τις μαμάδες μας. Κι ας τα... άκουγαν μετά!
Γιατί όσο κουρασμένοι κι αν ήταν μετά τη δουλειά, θα αφιέρωναν χρόνο για εμάς. Άκουγαν για τη μέρα και τα «προβλήματά» μας ακόμη και όταν τα μάτια έκλειναν από την κούραση.
Γιατί για τους μπαμπάδες μας είμαστε οι πιο όμορφες, οι πιο έξυπνες και οι πιο απίθανες γυναίκες του πλανήτη.
Για όλες τις φορές που η ψυχραιμία τους κράτησε την οικογένειά μας ενωμένη.
Για τα κρύα αστειάκια τους...
Γιατί μας έμαθαν να σεβόμαστε και να αγαπάμε τους εαυτούς μας.
Γιατί μας μάθανε να αλλάζουμε και λάμπες και λάστιχο αυτοκινήτου.
Γιατί έβαζαν τα δυνατά τους να είσαι πάντα η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους για να μην μας απογοητεύσουν.
Aγαπημένοι μας μπαμπάδες σας ευχαριστούμε πολύ για την αγάπη σας που δεν ξέρει από όρια. Χωρίς εσάς δεν θα ήμασταν αυτό που είμαστε σήμερα.