Μια τέτοια συμπεριφορά όμως δημιουργεί έξτρα άγχος στο παιδί... Αυτό το κείμενο πραγματικά, πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις.
«Χαλάρωσε μπαμπά! Ένα παιχνίδι είναι μόνο!
Ο μπαμπάς μου κάνει όνειρα για μένα αφού στο πρόσωπο μου βλέπει το νέο αστέρι του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου ν’ ανατέλλει!
Ο μπαμπάς μου είναι στο γήπεδο σε κάθε αγώνα και χειροκροτεί, οδύρεται, χαίρεται, απογοητεύεται…
Ο μπαμπάς μου είναι ο δεύτερος μου κόουτς.
Την ώρα που παίζω η φωνή του αντηχεί στ΄ αυτιά μου και προσπαθώ να κάνω ότι μου λέει γιατί δε θέλω να τον απογοητεύσω.
Ο μπαμπάς μού δίνει οδηγίες για το πώς να παίζω και πώς να βάζω πολλά γκόλ.
Πολλές φορές τα βάζει με τους διαιτητές γιατί δε θέλει να χάνει η ομάδα μου.
Θέλει να είμαι ένας ακαταμάχητος νικητής, ο πρώτος των πρώτων και δίχως αμφιβολία ο καλύτερος.
Όμως, χαλάρωσε μπαμπά!
Ένα παιχνίδι είναι μόνο!
Τα θέλω σου απέχουν πολύ από τα μπορώ μου και η εικόνα που τρέφεις απέχει πολύ από μένα.
Γιατί πολύ απλά αγαπημένε μου μπαμπά δεν είμαι ούτε ο Μέσι ούτε ο Ρονάλντο!
Είμαι απλά ένα παιδί που μαθαίνει και θέλει μόνο να παίζει!
Σε ευχαριστώ που πιστεύεις τόσο πολύ σε μένα… άφησε με όμως να ευχαριστηθώ το παιχνίδι μου!»