«Αγάπη μου,
Λυπάμαι ειλικρινά που είμαι τόσο κουρασμένη στο τέλος της ημέρας... Νιώθω τόσο εξαντλημένη που το σώμα μου ουρλιάζει να ξεκουραστεί και οι μύες μου πονάνε καθώς νανουρίζω το μωρό μας.
Είμαι πολύ κουρασμένη για να μην αποκοιμηθώ στην ταινία που βάλαμε για να δούμε μαζί. Χρειάζονται μόνο δέκα λεπτά για να με πάρει ο ύπνος. Κι αν ξυπνήσω, θα θυμηθώ ότι πρέπει να πληρώσω το λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος και να απαντήσω σε ένα email της δουλειάς, και έτσι, δεν βλέπουμε ποτέ την ταινία.
Είμαι πολύ κουρασμένη για να φτιάξω ένα γκουρμέ δείπνο.
Για να λαχταρώ το άγγιγμά σου όπως παλιά ή να είμαι 100% συγκεντρωμένη όταν μου λες μια ιστορία για τη δουλειά.
Είμαι πολύ κουρασμένη για να συζητήσουμε αυτό που σε συγκλόνισε στις ειδήσεις. Είμαι στα όριά μου και η καρδιά μου που κουβαλάει το συναισθηματικό βάρος της οικογένειάς μας, κάποιες φορές, λυγίζει.
Και ναι, κανείς από τους δυο μας δεν είναι τέλειος, οπότε καμιά φορά δεν χειρίζομαι σωστά την κατάσταση.
Ελπίζω όμως να ξέρεις όσο κουρασμένη και να είμαι πάντα θα είμαι το καταφύγιό σου. Πάντα θα είμαι εκεί να σε κρατήσω όταν η ζωή σου βγαίνει εκτός ελέγχου.
Γιατί ποτέ δεν θα είμαι πολύ κουρασμένη για να σε αγαπώ.
Γιατί είσαι και πάντα θα είσαι ο άνθρωπός μου»