Εκτός από μας, όμως, το ίδιο χαρούμενα νιώθουν και τα βλαστάρια μας όταν μας εντοπίζουν στο κοινό. Όπως λέει και το παρακάτω κείμενο από τη σελίδα Living Full τη στιγμή που ενώνονται τα βλέμματά μας, τα προσωπάκια τους φωτίζονται από ευτυχία!
«Αν έχεις την παραμικρή αμφιβολία για το αν είναι σημαντικό να παραβρίσκεσαι στις εκδηλώσεις του παιδιού σου, την επόμενη φορά που θα είσαι στον αγώνα μπάσκετ ή το ρεσιτάλ χορού που συμμετέχει, κοίταξε την αντίδρασή του τη στιγμή που σε εντοπίζει πρώτη φορά στο κοινό. Το προσωπάκι του φωτίζεται και τα μάτια του φωνάζουν "είμαι τόσο χαρούμενο που σε βλέπω”.
Όταν είσαι κι εσύ στο κοινό ανάμεσα στους άλλους γονείς, νιώθουν ότι νοιάζεσαι, ότι είσαι εκεί και τα καμαρώνεις.
Ακόμα κι αν καθυστερήσεις, ακόμα κι αν φτάσεις τρέχοντας έχοντας χάσει τα πρώτα λεπτά, το παιδί δεν θα σου θυμώσει επειδή άργησες - θα χαρεί επειδή πήγες!
Όταν τα μάτια σας ενωθούν, η χαρά θα ζωγραφιστεί στο πρόσωπό του κι αυτό θα συμβαίνει πάντα, όσο χρονών κι αν είναι. Κι όταν τα παιδιά σου κάνουν τη δική τους οικογένεια, να πηγαίνεις στις εκδηλώσεις των εγγονιών σου για να κάνεις χαρούμενα όχι μόνο τα εγγόνια αλλά και τα παιδιά σου.
Να πηγαίνεις στις εκδηλώσεις που συμμετέχει το παιδί σου πάντα - ακόμα κι όταν είσαι κουρασμένος, ακόμα κι αν δεν είναι υποχρεωτικό, ακόμα κι όταν είσαι απασχολημένος, ακόμα κι αν έχεις την καλύτερη δικαιολογία για να μην πας.
Και να θυμάσαι πως μια μέρα το παιδί σου θα σου αναγνωρίσει πως ήσουν πάντα εκεί να το χειροκροτάς και να το καμαρώνεις και θα είναι ευτυχισμένο που έχει μια μαμά σαν εσένα».
Μετάφραση από LIVING Full