Ο μικρούλης που έχασε και τους δυο του γονείς όταν ήταν ακόμα μωρό, είναι πλέον 6 χρονών και ακόμα περιμένει να βρεθεί η παντοτινή του οικογένεια που θα του χαρίσει την αγάπη και την ασφάλεια που τόσο πολύ έχει στερηθεί.
Το γράμμα του είναι απλό, ουσιαστικό και άκρως συγκινητικό:
«Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,
Τι κάνεις; Είσαι καλά; Ετοιμάζεσαι να φέρεις τα δώρα μας;
Αν ναι, θα ήθελα να σε παρακαλέσω εμένα να μη μου φέρεις τίποτα φέτος. Δεν θέλω δώρο. Αυτό που χρειάζομαι είναι κάτι άλλο και επειδή ξέρω ότι κάνεις και θαύματα, αποφάσισα να σου ζητήσω να κάνεις ένα και για μένα.
Θα ήθελα μια μαμά.
Δεν με νοιάζει αν θα είναι κοντή ή ψηλή, αδύνατη ή χοντρή. Αρκεί να είναι χαμογελαστή και να τις αρέσουν οι αγκαλιές. Εμένα μου αρέσουν πολύ.
Πριν από έναν μήνα ο καλύτερός μου φίλος βρήκε τη δική του μαμά και είναι πολύ χαρούμενος. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο και μου το είπε.
Είναι ωραίο να έχεις μαμά. Σε φροντίζει, σε ταΐζει λιχουδιές, σου λέει ιστορίες και παίζει μαζί σου.
Όταν χτυπάς και κλαις, σε παίρνει αγκαλιά και ο πόνος περνάει.
Όταν βλέπεις εφιάλτες, ξαπλώνει δίπλα σου και σου κρατάει το χέρι.
Όταν δεν είσαι καλά, σου λέει σ' αγαπώ.
Καμιά φορά φωνάζει κιόλας, αλλά δεν πειράζει. Έτσι, δείχνει πόσο πολύ σε νοιάζεται.
Σου παίρνει δώρα και σε ντύνει με ρούχα που μυρίζουν πάντα ωραία. Σε διαβάζει για το σχολείο και όταν παίρνεις καλό βαθμό, σου λέει μπράβο και σου κάνει όλα τα χατίρια.
Είναι ωραίο να έχεις μαμά. Πολύ πιο ωραίο από το playstation ή το ποδοσφαιράκι. Γι' αυτό και φέτος δεν θέλω να σου ζητήσω κάποιο παιχνίδι.
Θέλω μια μαμά να με αγαπάει και να μείνει για πάντα μαζί μου.
Τι λες; Θα με βοηθήσεις;
Με πολλή αγάπη.
Χ.
Υ.Γ. Ήμουν πάρα πολύ καλό παιδί φέτος!».