Ο ερμηνευτής Δώρος Δημοσθένους, ένας από τους πρωταγωνιστές της πολυαναμενόμενης αυτής αναβίωσης, μας ταξιδεύει στην παραμυθένια Λιλιπούπολη και μας αποκαλύπτει το «κρυμμένο» μήνυμά της.
Πώς νιώθει ένας καλλιτέχνης όταν συμμετέχει σε ένα θρυλικό έργο όπως η Λιλιπούπολη;
Είναι τιμητικό να συμμετέχεις σε κάτι μοναδικό και διαχρονικό που έχει καταγράφει στην ιστορία ως ανατρεπτικό για την εποχή του.
Τα μηνύματα της Λιλιπούπολης παραμένουν επίκαιρα μετά από 45 χρόνια. Ποιο θεωρείται πως είναι το σημαντικότερο για ένα μικρό παιδί;
Η αγάπη νομίζω. Είναι πολύ σημαντικό ένα παιδί να νιώθει ότι το αγαπάνε. Κι αυτό το μήνυμα το βρίσκω στο «Χρυσαλιφούρφουρο» στην φράση «Κι αν πετάξει σαν φτερό και πούπουλο / Κάποιος σ' αγαπάει και δεν το ξέρεις». Ακόμα κι αν λέει στο τέλος «και δεν το ξέρεις», πάντως υποδηλώνει το γεγονός ότι κάποιος σ αγαπάει!
Σήμερα υπάρχουν καλλιτέχνες (στο παιδικό τραγούδι) που μπορούν να συνεχίσουν το έργο της Πλάτωνος, του Κυπουργού, του Μαραγκόπουλου, του Χριστοδούλου ή της Κριεζή;
Πιστεύω πως ναι υπάρχουν αλλά λίγο πολύ δύσκολα μπορούν να ξεφύγουν από το πρότυπο της Λιλιπούπολης. Δύσκολα μπορεί να ξεπεραστεί από κάτι εντελώς διαφορετικό και παράλληλα ευρηματικό.
Τι εντύπωση σας έκαναν τα τραγούδια της Λιλιπούπολης όταν τα ακούσατε πρώτη φορά; Ήταν ένα από τα «όνειρά» σας να τα τραγουδήσετε μια μέρα;
Τα άκουσα για πρώτη φορά όταν συνεργάστηκα με τον Νίκο Κυπουργό σε κάποιες συναυλίες του όπου συμπεριλαμβάνονταν κάποιες από τις συνθέσεις του από την Λιλιπούπολη.
Ο Χατζιδάκις είχε πει για την Λιλιπούπολη ότι «πρώτη φορά κάποιοι μιλούσαν στα παιδιά υπεύθυνα, με καθαρή ποιητική γλώσσα, θίγοντας θέματα που βασανίζουν και πονάν τον τόπο». Μήπως ήταν και η τελευταία;
Δεν θέλω να πιστεύω σε κάτι τόσο απόλυτο.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι από τη Λιλιπούπολη; Υπάρχει κάποιο που σας έχει σημαδέψει;
Το «Μια βραδιά στο Πορτο Λίλι». Με συγκινεί για κάποιο λόγο.