«Ίσως το να έχεις ακατάστατο σπίτι είναι μονόδρομος για μια μαμά με μικρά παιδιά.
Μερικές φορές η καθημερινότητα είναι τόσο απαιτητική που δεν έχεις τον χρόνο να βάλεις πλυντήριο ούτε την ενέργεια να μαζέψεις ΞΑΝΑ το σαλόνι από τα πεταμένα παιχνίδια. Αλλά ξέρεις κάτι; Δεν πειράζει.
Τα παιδιά δεν παθαίνουν τίποτα αν κοιμηθούν σε ξέστρωτα κρεβάτια ή σε δωμάτιο με σκόρπια τουβλάκια. Δεν έγινε και κάτι αν στο πάτωμα του μπάνιου έμειναν μερικά κίτρινα παπάκια ή ψίχουλα από μάφιν στον καναπέ.
Τα παιδιά θα επιζήσουν αν έχεις άπλυτα πιάτα στον νεροχύτη ή λεκέδες από πορτοκαλάδα στα πλακάκια. Και ξέρεις γιατί δεν πειράζει;
Επειδή τα παιδιά θα πέσουν για ύπνο ευχαριστημένα και χαμογελαστά! Θα έχουν παίξει με τη μαμά τους στο σαλόνι, θα έχουν φτιάξει όλοι μαζί μάφιν σοκολάτας στην κουζίνα, θα έχουν γελάσει ενώ κάνουν μπάνιο με τα παπάκια τους και στο τέλος, έπειτα από μια ζεστή αγκαλιά κι ένα όμορφο παραμύθι, θα είναι ευτυχισμένα!
Κι αν θελήσεις να απολογηθείς για το ακατάστατο σπίτι έπειτα από μια γεμάτη και εξαντλητική μέρα που την έχεις αφιερώσει σχεδόν εξολοκλήρου στα παιδιά σου, μην το κάνεις! Δεν έχει να δώσει λόγο σε κανέναν!
Ένα ακατάστατο σπίτι δεν σε κάνει κακή μαμά! Αντίθετα, σε κάνει μια μαμά που δίνει στα παιδιά της ολόκληρο τον εαυτό της και όλη την αγάπη του κόσμου... Φτάνει πια με τις ενοχές!».
Ελεύθερη μετάφραση από Living FULL