«Εγώ σου χάρισα τη ζωή…
Σε κουβαλούσα με πρησμένα πόδια και καούρες, έτρωγα μόνο υγιεινά, έκλαιγα χωρίς λόγο, έτρεχα στην τουαλέτα 50 φορές τη μέρα και έμενα άυπνη κάθε βράδυ επειδή το σώμα μου ήταν το σπίτι σου για 9 μήνες.
Και ξαφνικά ο χρόνος πάγωσε όταν σε κράτησα πρώτη φορά στην αγκαλιά μου. Τα μάτι αμου ήταν βαριά από κούραση κι από αγάπη, σε κράτησα και σε θήλασα μέχρι που αποκοιμήθηκες στο στήθος μου.
… κι εσύ μου χάρισες τον κόσμο όλο!
Με το που γεννήθηκες μου έδωσες κίνητρο να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Μου έδωσε τη δύναμη να βάζω στην άκρη την κούραση και να σε κουβαλάω αγκαλιά, να σε ντύνω, να σε ταΐζω και να κάνω όσα δεν μπορείς να κάνεις ακόμα μόνο σου.
Μου έδωσε τη δύναμη να συνεχίζω,
κάθε φορά που νιώθω ότι δεν μπορώ άλλο. Από δω και μπρος, το μυαλό και η καρδιά μου θα περιστρέφονται πάντα γύρω από σένα και θα είσαι τα πάντα για μένα».
Μετάφραση από Living FULL