«Αγαπημένε μου,
Δεν ξέρω γιατί μου πήρε τόσο καιρό να σου γράψω όλα όσα νιώθω. Να φταίει η άγνοια; Ή μήπως η περηφάνια μου; Εσύ θα έλεγες το δεύτερο, αλλά εγώ ξέρω ότι ήταν το πρώτο.
Για να λέμε την αλήθεια, μπορώ να ισχυριστώ μόνο μερική άγνοια. Γνώριζα για πολύ καιρό τι έκανα, αλλά νόμιζα ότι ήταν αποδεκτό, ακίνδυνο και ότι δεν ήταν τίποτα σπουδαίο.
Είναι κάτι που κάνουν οι περισσότερες γυναίκες μετά τον γάμο - δεν ήμουν η μόνη και δεν αισθανόμουν ενοχές. Για να είμαι ειλικρινής, πίστευα ότι οι πράξεις μου ήταν δικαιολογημένες.
Ήθελα να σε αλλάξω. Να διορθώσω τις ατέλειές σου. Όπως ένας αγγειοπλάστης σε διαμόρφωνα, σε έπλαθα και σε βελτίωνα. Ήθελα να φτιάξω μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, αλλά αυτό που κατάφερα τελικά ήταν να πλάσω... μια άλλη δική μου εκδοχή.
Έπεισα τον εαυτό μου ότι σου έκανα χάρη. Επειδή σε έλκυαν πολλά από τα καλά μου χαρακτηριστικά, υπέθεσα (λανθασμένα) ότι ήθελες να τα έχεις και εσύ. Την πειθαρχία, την επιμονή και τις οργανωτικές μου ικανότητες.
Όλα αυτά που λάτρεψα πάνω σου, προσπάθησα να τα εξαφανίσω. Τον αυθορμητισμό και τη χαλαρότητά σου. Την ψυχραιμία σου και την ευελιξία σου. Το να πηγαίνεις με τη ροή των καταστάσεων σε σχέση με το δικό μου "έτσι γίνονται τα πράγματα". Είναι ευλογία και κατάρα που τα αντίθετα έλκονται, έτσι δεν είναι;
Πολλοί άνθρωποι γύρω μας δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί είμαστε μαζί. Αν θυμάμαι καλά, οι φίλοι σου αναρωτιόνταν τι μου βρήκες. Οι δικοί μου από την άλλη, ήξεραν τι με τράβηξε σε σένα. Είσαι το γιν στο γιανγκ μου, κι όμως εγώ, προσπάθησαν να καταστρέψω το γιν σου.
Βαθιά μέσα μου, ακόμα δεν ξέρω γιατί το έκανα. Γιατί είχα αυτή την ανάγκη. Να είμαι άραγε μία από αυτές τις κλασικές συζύγους που παντρεύονται με την ελπίδα ότι θα αλλάξουν τους άντρες τους μόλις παντρευτούν;
Μήπως κατέβηκα από το ροζ συννεφάκι μου; Ή μήπως είναι πιθανό, ότι μας βρήκα πολύ καλούς για να είμαστε αληθινοί, πολύ ευτυχισμένους και ότι σαμποτάρισα την υπέροχη σχέση μας;
Δεν είχε σημασία ο λόγος... Σημασία έχει ότι κατάλαβα πως έπρεπε να σταματήσω.
Την ίδια ακριβώς ημέρα που πήρα αυτή την απόφαση έτυχε να πέσω πάνω σε ένα άρθρο σχετικά με την αποδοχή των ανθρώπων γι' αυτό που είναι, το οποίο πραγματικά με συγκίνησε. Αυτό με ανάγκασε να συμβιβαστώ με το γεγονός ότι έκανα το εντελώς αντίθετο από αυτό που είναι απαραίτητο για έναν υγιή και όμορφο γάμο.
Είναι κάτι τόσο απλό. Άφησε τους ανθρώπους να είναι αυτό που είναι και καμάρωσέ τους να ανθίζουν. Δεν σε άφησα να ανθίσεις. Αυτό ξέρω ότι είναι αλήθεια.
Λυπάμαι που δεν σε αποδέχτηκα γι' αυτό που είσαι. Και την ίδια στιγμή, θέλω να σε ευχαριστήσω που με αποδέχτηκες πλήρως. Τώρα, ήρθε η ώρα να αλλάξω εγώ και να κάνω το καλύτερο για εμάς».
Πηγή: herviewfromhome.com