Η μία μετράει πόση σημασία έχουν για ‘μας οι πρώτες εντυπώσεις και τα πρώιμα σημάδια συμβατότητας, ενώ η δεύτερη μετράει το κατά πόσο είναι πιθανό να δουλέψουμε και να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν σε μία σχέση. Ονομάζονται και «σιωπηρή θεωρία σχέσεων» (γιατί συνήθως δεν μιλάμε γι’ αυτές). Είναι αρκετά πιθανό να θεωρούμε ή όχι τον εαυτό μας ως αληθινό πιστό του ενός και μοναδικού έρωτα, αλλά δεν το συζητάμε συνήθως ανοιχτά με άλλους -ιδίως όταν οι «άλλοι» είναι τα άτομα με τα οποία προσφάτως ξεκινήσαμε μια ερωτική σχέση.
Και οι δυο αυτές κλίμακες μαζί μπορούν να απαντήσουν στο εάν αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που προκύπτουν στις σχέσεις μας, εάν ψάχνουμε για ελαττώματα που ενδεχομένως δεν υπάρχουν καν ή εάν φεύγουμε τρέχοντας κι απροσδόκητα από σχέσεις. Ταυτόχρονα, μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε γιατί οι άλλοι κάνουν ερωτικές επιλογές που μας φαίνονται εντελώς ακατανόητες.
Υπάρχουν, λοιπόν, δύο απλά κουίζ που θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις ποια είναι η περίπτωσή σου.
Οι ερωτήσεις και των δύο προέρχονται από το Ερωτηματολόγιο στις Θεωρίες Σχέσεων που χρησιμοποίησε η Renae Franiuk, από το Πανεπιστήμιο Aurora του Ιλινόις, στην έρευνά της για τις «σιωπηρές» θεωρίες. Η Franiuk χρησιμοποιεί τους όρους «soulmate» («αδερφή-ψυχή») και «work-it-out» (που θα μπορούσε να μεταφραστεί ως «ας το δουλέψουμε», «ας το προσπαθήσουμε») για να περιγράψει τις δύο κλίμακες. Άλλοι ερευνητές χρησιμοποιούν τους όρους «πεπρωμένο» και την «ανάπτυξη» για να τις περιγράψουν.
Η κλίμακα «αδερφή-ψυχή»
Απάντησε τις ερωτήσεις σε μια κλίμακα από το 1 έως το 7, με το 1 να σημαίνει «διαφωνώ απόλυτα» και το 7 να σημαίνει «συμφωνώ απόλυτα».
- Η επιτυχία μιας σχέσης βασίζεται κυρίως στο αν τα άτομα είναι «σωστά» το ένα για το άλλο.
- Υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί έξω που είναι τέλειος (ή σχεδόν τέλειος) για ‘μένα.
- Στους γάμους, πολλοί άνθρωποι ανακαλύπτουν (προσοχή: όχι «χτίζουν»!) μια βαθιά σύνδεση ο ένας με τον άλλον.
- Είναι εξαιρετικά σημαντικό ο/η σύζυγός μου κι εγώ να είμαστε τρελά ερωτευμένοι μετά τον γάμο μας.
- Δεν θα παντρευόμουν κάποιον αν δεν τον ερωτευόμουν τρελά πρώτα.
- Δεν υπάρχει ο «τέλειος άντρας» και η «τέλεια γυναίκα».
- Θεωρώ ότι ο σύζυγος ή η σύζυγός μου πρέπει να είναι ο πιο καταπληκτικός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ.
- Οι άνθρωποι που ψάχνουν το «άλλο τους μισό» σπαταλάνε τον χρόνο τους.
- Ο λόγος που οι περισσότεροι γάμοι διαλύονται είναι ότι δεν είναι το σωστό ταίρι ο ένας του άλλου.
- Η σύνδεση και η επικοινωνία με κάποιους ανθρώπους υπάρχουν πριν καν τους γνωρίσεις.
Άθροισε τους βαθμούς που έβαλες στις ερωτήσεις 1,2,3,4,5,7,9 και 10. Για τις ερωτήσεις 6 και 8, θα σε δυσκολέψουμε λίγο, αλλά σου ‘χουμε τυφλή εμπιστοσύνη: αφαίρεσε κάθε απάντηση σ’ αυτές τις δύο ερωτήσεις από τον αριθμό 8. Το αποτέλεσμα θα είναι η απάντησή σου γι’ αυτή την ερώτηση. Για παράδειγμα, αν απάντησες 6, πρέπει να προσθέσεις ένα 2 στο σύνολό σου. Όταν έχεις το τελικό σύνολο, διαίρεσέ το με το 10 για να δεις τον μέσο όρο σου σ’ αυτή την κλίμακα.
Η κλίμακα «θα το δουλέψουμε»
Απάντησε τις ερωτήσεις σε μια κλίμακα από το 1 έως το 7, με το 1 να σημαίνει «διαφωνώ απόλυτα» και το 7 να σημαίνει «συμφωνώ απόλυτα».
- Η επιτυχία μιας ερωτικής σχέσης βασίζεται κυρίως στο πόσο προσπαθούν και οι δύο γι’ αυτήν.
- Σ’ έναν γάμο, η προσπάθεια είναι πιο σημαντική από τη συμβατότητα.
- Σε μία σχέση η αγάπη μεγαλώνει κι εξελίσσεται.
- Αν οι άνθρωποι προσπαθούσαν περισσότερο, οι περισσότεροι γάμοι θα μακροημέρευαν.
- Θα μπορούσα να παντρευτώ αρκετούς ανθρώπους -αρκεί να ήταν λογικοί.
- Ο λόγος που πολλοί γάμοι διαλύονται είναι ότι οι άνθρωποι δεν προσπαθούν.
- Το πόσο καλά ξέρεις έναν άνθρωπο εξαρτάται από το πόσο καιρό τον ξέρεις.
- Θα ήμουν ικανοποιημένη/ος αν παντρευόμουν έναν τυχαίο άνθρωπο.
- Ο μόνος τρόπος να μάθεις καλά τον/ την σύντροφό σου είναι να περάσεις καιρό μαζί του/της.
Για να βρεις το σκορ σου, τα πράγματα είναι πιο απλά εδώ: άθροισε τους αριθμούς που έδωσες ως απάντηση σε κάθε ερώτηση και διαίρεσέ τους με το 9, για να βρεις τον μέσο όρο σου.
Πάμε να δούμε τ’ αποτελέσματα…
Αν είχες πιο υψηλό σκορ στην κλίμακα «αδερφή-ψυχή» ή αλλιώς στην κλίμακα «πεπρωμένο»...
Να ξέρεις ότι πολλοί άνθρωποι θεωρούν τον εαυτό τους ως τον «η αγάπη θέλει χρόνο» τύπο. Δεν είσαι δηλαδή ο πρώτος άνθρωπος που ξαφνιάζεται με το αποτέλεσμά του. Δεν μας αρέσει να βλέπουμε τον εαυτό μας ως κάποιον που πιστεύει σε «αδερφές-ψυχές», γιατί ακούγεται απολύτως αντιεπιστημονικό και οριακά σαχλά ρομαντικό.
Αν είχες πιο υψηλό σκορ στην κλίμακα «θα το δουλέψουμε»...
Όσοι είχαν υψηλότερο σκορ σ’ αυτήν την κατηγορία τείνουν να αντιμετωπίζουν καλύτερα τα προβλήματα των σχέσεών τους. Εντυπωσιακό είναι δε, ότι η εμφάνιση ενός προβλήματος μπορεί να ισχυροποιήσει τους δεσμούς ανάμεσα στο ζευγάρι! Τα ζευγάρια με υψηλό σκορ σ’ αυτήν την κλίμακα βρίσκουν έως και αναγκαίες τις μικρές προκλήσεις στη σχέση τους. Όσο πιο πολύ «δουλεύουν» μαζί για να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, όσο περισσότερο επενδύουν ο ένας στον άλλον, τόσο πιο αφοσιωμένοι νιώθουν.
Το ζήτημα «ταιριάζουμε», η συμβατότητα δηλαδή, δεν είναι κάτι που υπάρχει εξαρχής και μόνο -είναι κάτι που καλλιεργείται με τον καιρό.
Η σκοτεινή πλευρά του να πιστεύεις στο «ένα και μοναδικό άλλο σου μισό»
Οι άνθρωποι με πολύ υψηλό σκορ στο πρώτο κουίζ είναι, όπως είπαμε, εκείνοι που πιστεύουν στον έναν και μοναδικό έρωτα. Σύμφωνα με την Franiuk, γι’ αυτούς τους ανθρώπους είναι πιο πιθανό να διαλύσουν μια σχέση όσο βρίσκεται ακόμα στο ξεκίνημά της, καταλήγοντας γρήγορα στο συμπέρασμα ότι ο εκάστοτε σύντροφος δεν είναι το πολυπόθητο άλλο τους μισό. Συχνά θα ισχυριστούν ότι ο/η σύντροφός τους «δεν έκανε για μένα» βασισμένοι σε κάποιο μικρής σημασίας ατόπημά του. Αυτό είναι κάτι που εύκολα θα γίνει ακόμα κι αν το ζευγάρι ταιριάζει εν γένει πολύ.
Υπάρχει επίσης, το ακόμα χειρότερο σενάριο, κατά το οποίο εγκαταλείπουν κάθε προσπάθεια και φεύγουν εν μια νυκτί από τη σχέση, συχνά όχι με τον ευγενέστερο τρόπο. Μπορεί να εξαφανιστούν και να πάψουν να απαντούν στον νεοχωρισθέντα μέχρι να βαρεθεί να προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί τους.
Με πολύ μελανά χρώματα σκιαγραφείται και μια άλλη πτυχή αυτού του τύπου σχέσης από την ειδικό: όσοι πεισματικά εμμένουν στο «είμαστε γεννημένοι ο ένας για τον άλλο» σενάριο, συχνά επιμένουν να συντηρούν μια σχέση που μπορεί να πρέπει να διαλυθεί. Συγχωρούν πράγματα ασυγχώρητα, αν ο καιρός περάσει και θεωρούν τα μικρά λάθη σημαντικότερα απ’ τα μεγάλα. Έτσι μπορεί να παγιδευτούν σε μια σχέση τοξική, πλανεμένοι από το παραμύθι του ενός, απαράμιλλου έρωτα και νιώθοντας πως η ζωή τους έδωσε ήδη όσες ευκαιρίες ήταν γραμμένο να τους δοθούν.
Πάντως, είναι αρκετά πιθανό ένα άτομο να ρέπει και προς τις δύο κατηγορίες. Γίνεται να έχουμε μια πολύ ρομαντική άποψη για τον έρωτα, αλλά να μπορούμε ταυτόχρονα να σκεφτούμε λογικά και να αξιολογήσουμε τη σπουδαιότητα του κοινού χρόνου.
Σας καλούμε να σκεφτείτε μαζί μας, το εξής:
Λένε πως ο έρωτας πονάει. Σίγουρα πονάει; Πρέπει δηλαδή να πονάει; Αν δεν πονάει, δεν είναι έρωτας; Κι αν το άλλο σου μισό βρήκε το ένα του τέταρτο και ζει μισοευτυχισμένο κάπου, εσύ θα μείνεις για πάντα μπακούρι; Κι αν ο μοναδικός σου έρωτας, αυτός που η μοίρα έχει διαλέξει για ‘σένα, από διαβολική σύμπτωση ζει κι εργάζεται στη Μελβούρνη; Θα πας; Ξανασκέψου το. Έχει κροκόδειλους εκεί. Κάτσε εδώ που κάθεσαι.
Πηγή: bbc.com