«Αν με έβλεπε κανείς, θα νόμιζε ότι σε στέλνω να σπουδάσεις στην επαρχία.
Έτσι όπως έκανα τριπλό έλεγχο για να βεβαιωθώ ότι είχες όλα όσα χρειαζόσουν και σου υπενθύμισα χίλιες φορές να βουρτσίζεις τα δόντια σου και να πίνεις πολύ νερό.
Ίσως πάλι να νόμιζαν ότι σε στέλνω κάπου μακριά για να ζήσεις μόνος σου.
Έτσι όπως σε αγκάλιασα σφιχτά και συγκρατούσα τα δάκρυά μου. Το ότι πριν μου γυρίσεις την πλάτη για να φύγεις, μου χαμογέλασες γλυκά. Κάθε καλοκαίρι μοιάζεις όλο και περισσότερο με άντρα, αλλά είσαι ακόμα το αγοράκι μου.
Δεν φεύγεις μακριά μου, απλά θα πας κατασκήνωση... Αλλά θα μου λείψεις πολύ. Το παθαίνουν αυτό οι μαμάδες, ξέρεις... Θα μου λείψει το γέλιο σου, οι αγκαλιές σου... Ακόμη και τα χαζά σου αστεία. Ξέρω ότι θα περάσεις όμορφα με τους φίλους σου, αλλά θα είσαι με μακριά μου.
Θα είσαι διαφορετικός όταν επιστρέψεις. Πάντα έτσι γίνεται. Θα φαίνεσαι μεγαλύτερος και ψηλότερος και θα μου διηγείσαι καινούριες ιστορίες. Εύχομαι να δημιουργήσεις τις πιο όμορφες αναμνήσεις φέτος, αλλά να θυμάσαι ότι θα μου λείπεις έστω και γι' αυτό το λίγο που θα είσαι μακριά».
Πηγή: herviewfromhome.com