Το κείμενο αυτής της μητέρας προς το παιδί της είναι κάτι που πρέπει να διαβάσουμε όλες.
«Αγάπη μου,
Από τη στιγμή που έγινα μητέρα σου, έχω κάνει πολλά λάθη: από το να μετακομίζουμε συνέχεια, μέχρι το το να σε αφήνω να ξενυχτάς... Αυτό που μετανιώνω περισσότερο όμως είναι που δεν σε άφησα να κάνεις τα δικά σου λάθη.
Όταν ξεχνούσες τα τετράδια των ασκήσεων στο σπίτι, έτρεχα να στα φέρω στο διάλειμμα.
Αν δεν ήθελες να πας σχολείο, σε άφηνα να μείνεις στο σπίτι.
Αν δεν ήθελες να μιλήσεις, μιλούσα εγώ για σένα.
Ποτέ δεν σε ανάγκασα να κάνεις κάτι που δεν ήθελες να κάνεις.
Πριν μπορέσεις να μάθεις από τα λάθη σου, εγώ στα διόρθωσα. Σε έκανα να πιστεύεις ότι δεν συμβαίνουν άσχημα πράγματα στη ζωή. Δεν ήξερες ότι υπήρχαν συνέπειες για κάθε πράξη. Δεν σε άφησα ποτέ να αντιμετωπίσεις καμία από αυτές, όσο μικρές και αν ήταν. Δεν το θεωρούσα απαραίτητο. Αλλά ήταν.
Νόμιζα ότι με αυτόν τον τρόπο σε προστάτευα από τον πόνο και το άγχος. Η αγάπη μου ήταν τόσο μεγάλη που ήθελα να δίνω τις μάχες σου, αντί να σε αφήσω να τις δώσεις μόνη σου. Πάντα έτρεχα για να σε σώσω. Πίστευα ότι έκανα το σωστό αλλά ήταν τεράστιο λάθος.
Και το συνειδητοποιώ τώρα που πρέπει να βγεις στον κόσμο. Έπρεπε να σε είχα προετοιμάσει καλύτερα, αλλά απέτυχα οικτρά.
Δεν είσαι έτοιμη.
Δεν είσαι έτοιμη να αντιμετωπίσεις τον κόσμο. Τώρα, μαθαίνεις τι σημαίνει αποτυχία. Τώρα, συνειδητοποιείς πόση κακία υπάρχει εκεί έξω. Δυστυχώς, δεν θα είμαι πάντα εκεί για να σε πιάσω πριν πέσεις ή για να δώσω τις μάχες σου.
Κάποια μέρα θα πρέπει να πολεμήσεις μόνη σου, γι’ αυτό και πρέπει να κάνω ένα βήμα πίσω. Πρέπει να σταθείς στα δικά σου πόδια.
Πρέπει να σε αφήσω να κάνεις τα δικά σου λάθη και να σε αφήσω να μάθεις από αυτά.
Πρέπει να σε αφήσω να αποτύχεις.
Πρέπει να σε αφήσω να μάθεις πώς να ξανασηκώνεσαι όταν η ζωή σε ρίχνει κάτω.
Και, πίστεψέ με, είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει ποτέ.
Η αγάπη μου για σένα είναι τόσο μεγάλη που μου είναι αφάνταστα δύσκολο να σε βλέπω λυπημένη ή ηττημένη. Η ίδια αγάπη όμως με σταματάει από το να παρεμβαίνω στη ζωή σου. Μου πήρε πολλά χρόνια για να το καταλάβω, αλλά τώρα – έστω και στο τέλος- θέλω να κάνω ό,τι περνάει απ’ το χέρι μου για να σε βοηθήσω.
Το να μην σε αφήνω να κάνεις λάθη ήταν το μεγαλύτερο λάθος μου, αλλά έμαθα από αυτό, όπως θα μάθεις κι εσύ από τα δικά σου.
Να ξέρεις ότι παρόλο που θα σε αφήσω να πέφτεις, θα είμαι ακόμα εκεί. Όταν με χρειαστείς πραγματικά, θα σε πιάσω. Θα έρθω να σε σώσω. Θα σε προστατέψω. Γιατί είμαι η μητέρα σου και είναι δουλειά μου να ξέρω πότε πρέπει να σε αφήσω να κάνεις λάθη και πότε πρέπει να σε σώσω από αυτά.»
Πηγή: herviewfromhome.com