Ωστόσο, η επιστήμη διαφωνεί! Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, αυτό όχι μόνο δεν ισχύει αλλά τελικά, η ασφαλής προσκόλληση, η οποία προκύπτει από την ανταποκρινόμενη ανατροφή των παιδιών, έχει εκτεταμένα οφέλη.
Σύμφωνα με τον Βρετανός ψυχολόγος, ψυχίατρος και ψυχαναλυτής John Bowlby, γνωστός για το ενδιαφέρον του για την ανάπτυξη των παιδιών και για το πρωτοποριακό του έργο στη θεωρία της προσκόλλησης, όσο περισσότερο ο φροντιστής ανταποκρίνεται στις σωματικές και συναισθηματικές ανάγκες του βρέφους του, τόσο περισσότερο αισθάνονται αμφότεροι ασφάλεια και αναπτύσσουν ένα αίσθημα εμπιστοσύνης.
Για παράδειγμα, το γουργουρητό, το χαμόγελο, το κλάμα και η προσκόλληση είναι συμπεριφορές βρεφών που δείχνουν οικειότητα και ασφάλεια.
Με την ασφαλή προσκόλληση, το παιδί:
- Νιώθει ασφαλές να εκφράσει και να αντιμετωπίσει τις συναισθηματικές του ανάγκες
- Ηρεμεί πιο εύκολα
- Μοιράζεται τα συναισθήματά του (τα καλά και τα άσχημα)
- Ξέρει ότι οι γονείς του θα είναι δίπλα του ακόμα κι αν απομακρυνθεί από την οικογενειακή βάση
- Αποκτά περισσότερη αυτοπεποίθηση
- Γίνεται πιο ανεξάρτητο
Επιπλέον, η ασφαλής προσκόλληση έχει ως αποτέλεσμα να καλλιεργηθούν δύο σημαντικοί παράγοντες για την ανεξαρτησία: η ασφαλής βάση και το ασφαλές καταφύγιο.
Aσφαλής βάση
Στην περίπτωση της ασφαλής βάσης, όταν τα βρέφη αρχίζουν να εμπιστεύονται ότι οι φροντιστές τους θα ανταποκριθούν αξιόπιστα και θερμά στο κάλεσμά τους, αισθάνονται λιγότερο άγχος και μεγαλύτερη ασφάλεια. Στη συνέχεια, ο γονέας γίνεται μια ασφαλής βάση από την οποία μπορούν να φύγουν και να εξερευνήσουν τον κόσμο.
Aσφαλές καταφύγιο
Όσον αφορά το ασφαλές καταφύγιο, μπαίνει στο παιχνίδι όταν το βρέφος κατακλύζεται από συναισθήματα άγχους ή φοβάται. Τότε, ξέρει ότι μπορεί να γυρίσει πίσω στη μαμά ή τον μπαμπά του που θα το ηρεμήσουν.
Πηγή: parentingfromtheheartblog.com