Δεν το βιώνουν όλες οι μανούλες με τον ίδιο τρόπο!
Αν έχεις φέρει στον κόσμο το πρώτο σου παιδί, τότε ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: όλα είναι καινούρια, κάθε τι είναι μια μικρή ή μεγάλη πρόκληση κι εσύ πελαγώνεις. Το ζήτημα τώρα είναι το εξής: πελαγώνεις και μένεις πελαγωμένη και μόνη μέχρι να βρεις τον ρυθμό σου ή πελαγώνεις... χαμογελαστά κι ευτυχισμένα;
Ο θηλασμός δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση...
Ο θηλασμός δεν είναι για όλες το ίδιο εύκολος. Από την πρακτική του πλευρά έως τη συναισθηματική, έχει ένα σωρό πτυχές που μπορεί να τον καταστήσουν επίπονο για τη νέα μαμά. Το κάνω σωστά; Το κάνω αρκετά; Πειράζει που δεν έχω αρκετό γάλα; Πειράζει που πρέπει να πάω στη δουλειά και θα δώσω μπουκάλι; Η ξαδέρφη μου η τάδε πώς τα κατάφερε και θήλασε 2 χρόνια; Εγώ γιατί νιώθω εγκλωβισμένη απ' αυτήν την εξάρτηση;
Η μαγική διαδικασία που από πολλές εκφράζεται ως η πεμπτουσία της μητρότητας ίσως για σένα δεν είναι τόσο μαγική. Και, δυστυχώς, δεν έχουμε μάθει να λέμε «δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά» στις νέες μαμάδες. Αντιθέτως, η κοινωνική τάση θέλει τις μαμάδες ενόχους, γεμάτες τύψεις που έκαναν ή δεν έκαναν το ένα ή το άλλο.
Μάντεψτε, όμως! Ήρθε η εποχή να αποτινάξουμε τις τύψεις και να κάνουμε το καλύτερο για τον εαυτό μας και την οικογένειά μας χωρίς ενοχή!
Υπάρχει ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για τον οποίο δεν πολυμιλάμε...
Κι αυτός είναι η βοήθεια που παίρνει η νέα μαμά. Αν ο μπαμπάς εκπληρώνει τον ρόλο του, συμμετέχοντας ενεργά στη φροντίδα του μωρού ως γονέας κι όχι ως τουρίστας ή παρατηρητής, αν υπάρχει μια μαμά, μια πεθερά, μια φίλη ή αδερφή που προσφέρουν την πολύτιμη βοήθειά τους, τότε αυξάνονται κατά πολύ οι όμορφες στιγμές και οι στιγμές χαλάρωσης της λεχώνας. Να μην το ξεχνάμε: δεν έχουν όλες οι μαμάδες την ίδια βοήθεια...
Η κούραση πιάνει άλλα επίπεδα...
Τότε που δούλευες με τις ώρες, έβγαινες, ξενυχτούσες και ξαναδούλευες με τις ώρες νόμιζες ότι δεν γίνεται να υπάρξει άνθρωπος πιο εξαντλημένος από 'σένα στη σύγχρονη ιστορία της εξάντλησης. Χα! Πόσο ανυποψίαστη ήσουν. Γιατί έρχεται το νέο μωρό, και διαπιστώνεις τι πραγματικά σημαίνει κούραση και αϋπνία. Είσαι ένα όρθιο ζόμπι, που μπερδεύει τις μέρες της βδομάδας, που δεν έχει χρόνο για μισό ντουζ, που έχει ξεχάσει τι σημαίνει να φροντίζει τον εαυτό του...
Είσαι πια ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει ψυχη τε και σώμα στο μωράκι του. Κι αυτό είναι μια δουλειά πιο κουραστική απ' όσο είχες φανταστεί ποτέ.
Γενικά: δεν είναι όλα τόσο ρόδινα...
Πριν φέρεις το παιδί σου στον κόσμο ή και αφού γεννήσεις, ένα είναι σίγουρο: θα διαβάσεις. Θα διαβάσεις περιοδικά, sites, σχόλια στα social media, γνώμες κάθε είδους και από κάθε δυνατή οπτική γωνία. Κι όλα θα λένε αυτό που για σένα ίσως δεν είναι η απόλυτη αλήθεια: η περίοδος αυτή είναι μαγική/ ευλογημένη/ παραδεισένια/ συγκλονιστική. Κι εσύ διαπιστώνεις με απορία ότι όχι, δεν είναι όλα ρόδινα, ότι η κούραση μπορεί να θολώσει το μυαλό σου και σε κάθε στροφή αυτού του νέου δρόμου, αμφισβητείς τον εαυτό σου.
Κι όμως, μυστηριωδώς, δεν θα το άλλαζες για τίποτα όλο αυτό...
Είσαι κουρασμένη, είσαι σε σύγχυση. Αγχώνεσαι για τις ικανότητές σου, πονάνε τα ράμματα της καισαρικής, θες απεγνωσμένα να κάνεις ένα μπάνιο, δεν θυμάσαι τι σημαίνει ξεκούραση και ελεύθερος χρόνος. Κι όμως. Κι όμως μέσα σου έχει γεννηθεί κάτι αναντικατάστατο: μια αγάπη πιο αγνή από κάθε άλλη που βίωσες ποτέ. Ένας μικρός έρωτας που κάθε μέρα μεγαλώνει. Ένα αίσθημα ασύγκριτης δοτικότητας, απίστευτης αφοσίωσης.
Είσαι ένα πλάσμα κουρασμένο, ένα πλάσμα ίσως ανασφαλές. Αλλά είσαι ταυτόχρονα κι ένα πλάσμα γεμάτο αγάπη κι ενθουσιασμό να ανακαλύψεις τι θα γίνει παρακάτω σ' αυτήν την ολοκαίνουρια ιστορία, σ' αυτό το νέο κεφάλαιο της ζωής σου.
Κι όσο δύσκολα κι αν περνάς, το ξέρεις: αργά ή γρήγορα, θα τον βρεις τον ρυθμό σου. Και σε λίγο καιρό το μόνο που θα θυμάσαι θα είναι τα ολόγκλυκα χαμόγελά του, η μυρωδιά του και οι αγκαλιές...