Τα πλεονεκτήματα της κατασκήνωσης
Η κατασκήνωση έχει να προσφέρει πολλά σε ένα μικρό παιδί, αρκεί να είναι σε ηλικία που μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί.
Αυτονομείται: πρώτα απ’ όλα, στην κατασκήνωση δεν έχεις τη μαμά και τον μπαμπά να τρέχουν από πίσω σου και να σου λύνουν τα προβλήματα. Το παιδί είναι υπεύθυνο για τα ρούχα και τα πράγματά του, κανονίζει πότε θα πλύνει τα δόντια του, πότε θα κάνει μπάνιο ή την ώρα που θα κοιμηθεί. Επιπλέον, καλείται να διαχειριστεί τυχόν συναισθηματικά προβλήματα ή καταστάσεις που το πιέζουν ψυχολογικά, χωρίς την καθοδήγηση των γονιών του. Γενικά, ένα παιδί που πάει κατασκήνωση έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει αλλά και να ανακαλύψει νέες πτυχές της προσωπικότητας του και να αξιοποιήσει τις ικανότητές του.
Κοινωνικοποιείται: η κατασκήνωση είναι το ιδανικό μέρος για ένα παιδί, ώστε να κοινωνικοποιηθεί με άλλα παιδιά της ηλικίας του, να κάνει νέους φίλους και να έρθει σε επαφή με άτομα από διαφορετικές κουλτούρες ή κοινωνικές τάξεις. Η ζύμωση ανάμεσα στα παιδιά είναι ιδιαίτερα εποικοδομητική, αφού ανταλλάσσουν απόψεις, ακούν διαφορετικές αντιλήψεις και μαθαίνουν να προσαρμόζονται και να συνυπάρχουν με όλους. Τέλος, αναπτύσσει την αίσθηση της ομαδικότητας και μαθαίνει να παίρνει πρωτοβουλίες.
Ξεχνά τάμπλετ και κινητά: το παιδί έρχεται σε άμεση επαφή με τη φύση μακριά από την τεχνολογία, τα κινητά κα ην τηλεόραση, γεγονός που εμπλουτίζει την αντίληψή του παιδιού, το ευαισθητοποιεί απέναντι στο περιβάλλον και το βοηθά στην ανάπτυξή του.
Κάνει παντοτινούς φίλους: όταν ένα παιδί πάει στην ίδια κατασκήνωση για χρόνια, αναπτύσσει ουσιαστικές σχέσεις με τα υπόλοιπα παιδιά ενώ κάποια από αυτά, ενδέχεται να μείνουν δίπλα του για πάντα.
Τα πλεονεκτήματα στο χωριό με τους παππούδες
Απολαμβάνει ποιοτικό χρόνο με τη γιαγιά και τον παππού: ακόμα κι αν μερικές φορές διαφωνούμε με τη γιαγιά και τον παππού, ξέρουμε πολύ καλά πως κανείς άλλος δεν θα αγαπήσει τα παιδιά μας περισσότερο. Κι αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την ευγνωμοσύνη μας! Τι πιο όμορφο, λοιπόν, για ένα παιδί να περνάει λίγες εβδομάδες με τους ανθρώπους που του δείχνουν κάθε στιγμή της ημέρας την αγάπη τους;
Του κάνουν τα... χατίρια: βέβαια, οι ανησυχίες κάποιων γονιών πως οι παππούδες τους κάνουν όλα τα χατίρια και χαλάνε το πρόγραμμά τους δεν είναι αβάσιμες. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε πως ακόμα κι αυτό είναι απαραίτητο για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Εξάλλου, ο ρόλος του γονιού είναι να θέτει τα όρια, κι ο ρόλος των γιαγιάδων να δείχνει στο παιδί πώς να τα σπάει με ασφάλεια. Κάπως έτσι δεν είναι κι η ζωή άλλωστε;
Κάνει νέους φίλους και περνάει χρόνο στη φύση: ο καθαρός αέρας, οι βόλτες σε περιβάλλοντα με πολύ πράσινο και το παιχνίδι στους δρόμους του χωριού δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Κάνουν νέους φίλους, αποστασιοποιούνται από το αυστηρό καθημερινό πρόγραμμα ενώ, ζώντας μακριά από την στενή φροντίδα της μαμάς και του μπαμπά, αναλαμβάνουν την ευθύνη του εαυτούς τους και αυτονομούνται.
Καλλιεργεί την ευαισθησία της για τη φύση: τα παιδιά που περνούν τα καλοκαίρια τους στην ελληνική επαρχία, έρχονται σε άμεση επαφή με τα φυτά και τα ζώα. Στο ημερήσιο τους πρόγραμμα είναι το πότισμα των λουλουδιών, το ξεχορτάριασμα ή η επίσκεψη στο κοτέτσι να μαζέψουν τα αυγά. Συνήθειες που, εκτός από το ότι μένουν χαραγμένες μέσα τους για πάντα, τα βοηθούν να καλλιεργήσουν την ευαισθησία τους για τη φύση. Η οικολογική συνείδηση είναι πιο συνειδητή όταν ερχόμαστε σε άμεση επαφή με το περιβάλλον που χρειάζεται την προστασία και τη φροντίδα μας.