«Για μένα, όμως, είναι αλλιώς. Έχω δύο μικρά παιδιά και θηλάζω ήδη 6 συνεχόμενα χρόνια. Μάλιστα, μετά από ώριμη σκέψη, αποφάσισα να μην σταματήσω άμεσα.
Όταν ήμουν έγκυος στο πρώτο μου παιδί ήξερα ότι θέλω να το θηλάσω για όσο περισσότερο μπορώ. Ευτυχώς, παρά τις δυσκολίες που συνάντησα, τελικά τα κατάφερα. Ωστόσο, η μεγάλη μου κόρη θήλασε μόνο μέχρι τα 2,5 επειδή στο μεταξύ έμεινα ξανά έγκυος.
Όσο κι αν ήθελα να συνεχίσω τον θηλασμό της, πονούσα τόσο πολύ στο στήθος που τελικά σταμάτησα. Με τον γιο μου, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Έχει φτάσει ήδη 3 χρονών και θηλάζει ακόμα!
Όλα κύλησαν ομαλά από την πρώτη στιγμή της γέννησής του και ο θηλασμός ήρθε πολύ φυσικά. Έκτοτε, είναι ο τρόπος του να ηρεμεί και να νανουρίζεται. Ακόμα κι όταν σκέφτομαι τον απογαλακτισμό, το βρίσκω πολύ δύσκολο να του τον επιβάλλω.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο περιβάλλον μου που προσπαθούν να με πείσουν να σταματήσω να θηλάζω επειδή, λένε, του κάνω κακό αντί για καλό, πράγμα που με πιέζει συναισθηματικά. Πιστεύω, όμως, πως έχουν άδικο. Το πόσο καιρό ακόμα θα θηλάζω αφορά μόνο εμένα και τον γιο μου!
Όταν σκέφτομαι τον απογαλακτισμό, με πιάνουν τα κλάματα. Η σχέση που έχω αναπτύξει με τον γιο μου λόγω του θηλασμού είναι μοναδική, ενώ η σκέψη πως δεν θα κάνω άλλο παιδί, με κάνει να θέλω να συνεχίσω. Εξάλλου, πιστεύω στον φυσικό απογαλακτισμό κι αδιαφορώ για όσους με λένε υπερβολική.
Μερικές φορές νιώθω πως θέλω να συνεχίζω να θηλάσω μέχρι να μην θέλει άλλο το παιδί μου, όχι τόσο για την αξία του μητρικού γάλακτος, αλλά λόγω της αδυναμίας μου να δεχτώ πως το μωρό μου μεγαλώνει και σύντομα δεν θα με έχει πια ανάγκη…
Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα απογαλακτιστεί. Δεν θα είναι για πάντα μωρό. Θα μεγαλώσει, θα ωριμάσει και θα ζητήσει μόνος του να σταματήσει. Μέχρι τότε, θα απολαύσω αυτό το ταξίδι, ακόμα κι αν οι περισσότεροι άνθρωποι που συναντώ διαφωνούν μαζί μου».
Πηγή: cafemom.com