«Από τη στιγμή που γίνεσαι μαμά συνειδητοποιείς μια τεράστια αλήθεια: προσδοκίες και θέλω σπάνια ευθυγραμμίζονται με την πραγματικότητα! Αυτό σημαίνει ότι για να ''επιβιώσεις'' θα χρησιμοποιήσεις μεθόδους και κόλπα που, πιθανόν, να είχες ορκιστεί ότι δεν θα τα έκανες ποτέ.
Μπορεί για παράδειγμα να ήσουν κατά της συγκοίμησης ή να σκόπευες να θηλάσεις μόνο τους πρώτους 6 μήνες. Μπορεί επίσης, να είχες πείσει τον εαυτό σου ότι το δικό σου παιδί θα είχε άψογη συμπεριφορά και δεν θα κυλιόταν ποτέ στο πάτωμα του σουπερμάρκετ, ουρλιάζοντας επειδή δεν του αγόρασες ολόκληρο τον διάδρομο με τις σοκολάτες.
Mε λίγα λόγια όταν γίνεσαι μαμά ό,τι κορόιδευες, θα το λουστείς. Τουλάχιστον αυτό συνέβη στη δική μου περίπτωση.
Όταν έμεινα έγκυος στην κόρη μου είχα ένα συγκεκριμένο πλάνο στο μυαλό μου όσον αφορά τον θηλασμό. Δεν σκόπευα να θηλάσω περισσότερο από ένα χρόνο. Το έβρισκα περίεργο και δεν μπορούσα να καταλάβω πώς το κάνουν μερικές μαμάδες.
Δεν άργησε να μου λυθεί η απορία...
Εκτός ότι μου άρεσε και το θεωρώ μοναδική στιγμή για μια μαμά και το μωρό της, μου ήταν πιο εύκολο να συνεχίσω παρά να διακόψω. Δεν μπόρεσα ποτέ να ακολουθήσω τις συμβουλές για το πώς σταματάς ένα δίχρονο παιδί να θηλάζει. Και για να είμαι, ειλικρινής, δεν νομίζω να μπορούσα να το κάνω. Μου φαίνεται πολύ βίαιο.
Όπως ήταν φυσικό, εξαιτίας αυτής της επιλογής, δεν έμεινα στο απυρόβλητο από πικρόχολα σχόλια και βαρύγδουπα λόγια που μου έλεγαν ότι θα καταστρέψω συναισθηματικά το κοριτσάκι μου ή θα το κάνω μαμμόθρεφτο.
Στην αρχή, αυτού του είδους οι επιθέσεις με πλήγωναν βαθιά. Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω κλάψει επειδή μια μαμά στο πάρκο με κοίταξε περίεργα ή μου πέταξε ένα υπονοούμενο ότι θα κάνω το παιδί μου δυστυχισμένο.
Με τον καιρό όμως η γνώμη των άλλων έπαψε να με νοιάζει. Αυτό που με ενδιέφερε ήταν το να είμαι καλά εγώ με τον εαυτό μου και να είναι χαρούμενο το παιδάκι μου.
Η κόρη μου είναι χαρούμενη όταν θηλάζει. Νιώθει ασφάλεια και βλέπω στα μάτια της την ηρεμία - δεν πρόκειται να της στερήσω τίποτα από αυτά επειδή σε κάποιους δεν αρέσει.
Σε όσους, λοιπόν, με ρωτάνε για πόσο ακόμα θα θηλάζω, απαντώ: για όσο θέλει το μωρό μου και έπειτα τους γυρνάω την πλάτη. Και αυτό συμβουλεύω όλες τις νέες μανούλες να κάνουν. Έχουμε ανάγκη από καλοσυνάτους ανθρώπους που να μας καταλαβαίνουν και όχι από δικαστές».