Η Σία Κοσιώνη, αποκάλυψε πως όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία η πρώτη της σκέψη ήταν να ταξιδέψει μέχρι εκεί προκειμένου να καλύψει το ρεπορτάζ. ωστόσο, η σκέψη ότι μπορεί να κινδυνέψει η ζωή της για ο γιος της να μεγαλώσει χωρίς μητέρα, την φρέναρε!
Εξάλλου, όπως αποκάλυψε η δημοσιογράφος, η σχέση της με τον γιο της είναι πολύ δυνατή.
«Είναι παντού, στον ΣΚΑΪ μού κάνουν πλάκα που είμαι στον διάδρομο και τον ρωτάω με βιντεοκλήση αν έφαγε το φρούτο του. Όταν μιλάω με το παιδί, δεν μπαίνει κανείς στο γραφείο. Κι όχι μόνο έχει εισχωρήσει για τα καλά, αλλά έχω δημιουργήσει ελεύθερο χρόνο γι’ αυτόν. Δε θα μπορούσα να μεγαλώνω ένα παιδί με πλήρη απουσία μου. Το θέμα είναι να κάνεις ένα παιδί και να του δώσεις ό,τι μπορείς.
Εγώ μπήκα σε αυτήν τη διαδικασία. Τα πρωινά μου, μέχρι να πάει στο σχολείο, του ανήκαν, κι ήταν όλες οι ώρες δημιουργικές. Όπως είναι πλέον τα Σαββατοκύριακά μας. Οι φίλες μου λένε ότι τον ταλαιπωρώ: θα πάμε στο πάρκο, στο μουσείο, του εξηγώ τι είναι το κάθε φυτό, από τι είναι φτιαγμένο το οτιδήποτε, τι είναι το νερό, πολλές πληροφορίες!
Το μεσημέρι τον παίρνω πάντα εγώ από το σχολείο, βάζουμε διαπασών μουσική στο αυτοκίνητο, τραγουδάμε, τρώμε μαζί, παίζουμε και μετά φεύγω. Τον πιάνει, μάλιστα, και αγωνία, με ρωτάει: "Μαμά, πόση ώρα έχουμε μέχρι να φύγεις για τη δουλειά;”».
Όσο για το ενδεχόμενο να φέρει στον κόσμο ένα δεύτερο παιδί, η Σία Κοσιώνη είπε ότι δεν ήταν σκοπός της να αποκτήσει πολλά παιδιά αν και τελικά την απέκτησε:
«Δεν μου περνάει από το μυαλό, γιατί ποτέ δεν ονειρευόμουν μια οικογένεια με πολλά παιδιά, παρόλο που τελικά την απέκτησα (σ.σ. ο Κώστας Μπακογιάννης ήταν ήδη πατέρας τριών παιδιών). Είμαστε μία μεικτή και αληθινή οικογένεια, τα τρία παιδιά του Κώστα είναι παιδιά μου, τα νιώθω σαν παιδιά μου. Όταν είναι όλα μαζί, σαφώς και δεν τα ξεχωρίζω.
Αλλά επειδή με τον Δήμο έχω κάνει πολύ κόπο, του έχω αφοσιωθεί και έχω προσπαθήσει να του δώσω ό,τι περισσότερο έχω μέσα μου, πιστεύω πως δεν έχω τη δύναμη να το κάνω δεύτερη φορά. Επομένως, εάν έκανα ένα δεύτερο παιδί, πιστεύω πως θα το αδικούσα πάρα πολύ σε σχέση με το πρώτο, λόγω κουράγιου και αντοχής».
Πηγή: thetoc.gr