«Μόλις γέννησα, οι γιατροί μας είπαν πως η κορούλα μας δεν θα ζούσε πάνω από 48 ώρες. Ήταν η χειρότερη στιγμή της μέχρι τότε ζωής μου. Κατέρρευσα ολοκληρωτικά. Το κοριτσάκι μας, όμως, αψήφισε τις πιθανότητες και κατάφερε να ζήσει για 9 ολόκληρους μήνες!
Μας είπαν ότι δεν θα χαμογελούσε ποτέ, ότι δεν θα κατάφερνε να στηρίξει το κεφαλάκι της, δεν θα καθόταν και δεν θα κουνούσε τα χέρια της. Η μικρή μας Nancy, όμως, γελούσε συνεχώς! Την περισσότερη ώρα ήταν καθιστή, κουνούσε ενθουσιασμένη τα χεράκια της, στήριζε ολομόναχη το κεφαλάκι της και είχε μια σύντομη αλλά υπέροχη ζωή» λέει συντετριμμένη η Lisa.
«Όταν γεννήθηκε, δεν έκλαψε. Είχε δυσκολία στην αναπνοή. Θυμάμαι πως όταν την είδα πρώτη φορά, είχε 4 δάχτυλα στο αριστερό της χέρι αλλά και πάλι ήταν τέλεια! Στη συνέχεια, οι γιατροί διαπίστωσαν πως έχει πρόβλημα στην καρδιά και τα νεφρά, τα δάχτυλα των ποδιών της ήταν κολλημένα και τα ματάκια της δεν άνοιγαν καλά και την μετέφεραν στην ΜΕΘ.
Πριν την μεταφέρουν στην ΜΕΘ, με άφησαν να την πάρω αγκαλιά και να την ντύσω λέγοντάς μου πως ίσως είναι η τελευταία φορά που την κρατάω καθώς η κατάστασή της ήταν πολύ σοβαρή.
Εκείνη, όμως, με τη βοήθεια των γιατρών γινόταν όλο και καλύτερα και τρεις εβδομάδες μετά την πήραμε στο σπίτι. Οι γιατροί μιλούσαν για θαύμα, αλλά παρέμειναν συγκρατημένοι. Δυστυχώς, είχαν δίκιο. Έναν μήνα μετά, η Nancy μας διαγνώστηκε με σύνδρομο Smith-Lemli-Opitz (SLOS).
Κάθε μέρα που περνούσαμε μαζί της ήταν ένα όνειρο… Κάναμε Χριστούγεννα όλοι μαζί στο σπίτι, την είδαμε να μεγαλώνει και να εξελίσσεται σε ένα χαρούμενο μωράκι. Μέχρι που μια μέρα, σταμάτησε να κουνάει τα χεράκια και τα ποδαράκια της. Στην αρχή νόμιζα πως απλά κοιμήθηκε, αλλά εκείνη είχε “φύγει”. Πέθανε ήρεμα στην αγκαλιά μου.
Παρόλα αυτά, νιώθω ευγνώμων που πρόλαβα να την γνωρίσω, να την κοιμίσω στην αγκαλιά μου και να την δω να γελάει. Η μικρή μας Nancy ήταν τέλεια! Ήταν ένα γενναίο κορίτσι που αψήφισε όλες τις πιθανότητες και αντί για 48 ώρες έζησε 9 μήνες - ένα δώρο ανεκτίμητης αξίας!».
Πηγή: mirror.co.uk