«Πολύ συχνά με ρωτούν πόσα παιδάκια έχω. Όταν τους απαντάω ''ένα και καλό'', συνήθως η ερώτηση που ακολουθεί είναι αν θέλω περισσότερα κι αν προσπαθώ για δεύτερο παιδί. Η απάντηση μου είναι πάντα η ίδια: όχι, δεν θέλω και όχι, δεν προσπαθώ.
Σαν να μη με πιστεύουν τότε, συνεχίζουν να με πολεμούν με ερωτήσεις του στιλ ''Είσαι σίγουρη;'' , ''Δεν θες να χαρίσεις ένα αδερφάκι στο παιδί σου;'' ή ''Δεν φοβάσαι ότι θα το μετανιώσεις;''.
Σαν να μου λένε ότι το να έχεις ένα μόνο παιδί δεν είναι αρκετό, ότι είναι λάθος. Και ότι πρέπει να πω κάτι που να δικαιολογεί την απόφασή μου ή το γεγονός ότι είμαι ευτυχισμένη έτσι όπως έχουν τα πράγματα.
Πιστέψτε με, έχω δουλέψει πολύ με τον εαυτό μου για να ξεκαθαρίσω αυτά τα συναισθήματα. Έχω αποδεχτεί την επιλογή μου να κάνω ένα παιδί. Πλέον, έπαψα να λέω ότι έχω μόνο ένα παιδί και αντί αυτού λέω ότι έχω ένα αγοράκι, γιατί η λέξη ''μόνο'' δημιουργεί τη λανθασμένη εντύπωση ότι ο γιος μου δεν είναι αρκετός - κάτι που δεν ισχύει!
Το ότι δεν θέλω να κάνω δεύτερο παιδί δε σημαίνει ότι δεν μπορώ να μεγαλώσω περισσότερα, ούτε ότι δεν αγαπώ τα παιδιά ή τον ρόλο μου ως μητέρα. Και ναι, στενοχωριέμαι που το μωρό μου δεν θα έχει αδέρφια.
Αλλά παραμένει μια συνειδητή επιλογή που θέλει το καλύτερο για την οικογένειά μου. Το γιατί κάναμε μόνο ένα παιδί αφορά εμένα και τον σύζυγό μου - κανέναν άλλον! Είναι μια απόφαση που δεν χρειάζεται την έγκριση, την αποδοχή ή την κατανόηση των άλλων.
Ναι, έχω ένα παιδάκι. Ένα και καλό. Και είμαι η πιο ευτυχισμένη μαμά στον κόσμο».
Ελεύθερη μετάφραση από herviewfromhome.com