Αγαπητή μαμά που είδες το παιδί σου να γεννιέται νεκρό,
Είμαστε δίπλα σου. Είμαστε δίπλα σου, όταν έρχεσαι σε μας, τρέμοντας απ’ το άγχος για την τελευταία εξέταση πριν τον τοκετό.
Είμαστε δίπλα σου, όταν γδύνεσαι για να φορέσεις τη φορεσιά του νοσοκομείου και κάθε λεπτό που είσαι μόνη μοιάζει με αιωνιότητα.
Είμαστε δίπλα σου, όταν αλείφουμε την κοιλιά σου με ζελέ πριν το υπερηχογράφημα που θα μας δείξει εάν χτυπάει ακόμη η καρδιά του παιδιού σου.
Είμαστε δίπλα σου, όταν ο νους σου πάει στο κακό κι εμείς σου λέμε ότι τα μηχανήματα αργούν να ανταποκριθούν καμιά φορά.
Είμαστε δίπλα σου, όταν τρέχουμε να καλέσουμε τον γιατρό σου για να δει κι εκείνος τον υπέρηχο.
Είμαστε δίπλα σου, όταν κρατάς σφιχτά το χέρι του συντρόφου σου καθώς μετακινούμε τον ακροδέκτη της συσκευής επάνω στην κοιλιά σου αναζητώντας απεγνωσμένα τον ήχο που σημαίνει ζωή.
Είμαστε δίπλα σου, όταν το βλέμμα σου κολλάει στη σκοτεινή οθόνη, και κλαις καθώς εστιάζουμε στη μικροσκοπική καρδιά του μωρού σου.
Είμαστε δίπλα σου και η καρδιά μας ραγίζει μαζί με τη δική σου, επειδή ξέρουμε ότι το παιδί σου δεν είναι πια ζωντανό.
Είμαστε δίπλα σου, όταν ξεσπάς σε κλάματα λίγο πριν ξεγεννήσουμε το νεκρό μωρό σου.
Είμαστε δίπλα σου, γνωρίζοντας ότι δεν θα βιώσεις ποτέ εκείνο το ανακουφιστικό πρώτο κλάμα των παιδιών.
Είμαστε δίπλα σου, όταν ακουμπάμε το μωρό στα χέρια σου για πρώτη και τελευταία φορά, να σου λέμε ότι δεν φταις εσύ γι’ αυτό που έχει συμβεί.
Είμαστε δίπλα σου, καταπιέζοντας το κλάμα μας για να μην σε επιβαρύνουμε άλλο.
Είμαστε δίπλα σου, όταν επιστρέφουμε στα παιδιά μας γνωρίζοντας πως εσύ δεν θα δεις το δικό σου να μεγαλώνει.
Είμαστε δίπλα σου, κάθε φορά που μια μητέρα περνάει το ίδιο στη βάρδια μας.
Είμαστε δίπλα σου, στην απώλεια και τον πόνο σου, γιατί τον ζήσαμε κι εμείς μαζί σου και σε κουβαλάμε μέσα μας.
Πηγή: cafemom.gr